Përmbajtja

• Koment
  • Qëllimi

    Qellimi i nenit 199 te K.Pr.Penale eshte percaktimi i rregullave proceduriale dhe parimeve qe duhen respektuar gjate veprimit procedurial te keqyrjes se personit, duke ruajtur nje balance te drejte mes nevojave te hetimit nga njera ane dhe respektimit te dinjitetit dhe integritetit personal te atij qe keqyret.

  • Objekti

    Objekti i rregullimit te kesaj norme eshte veprimi procedurial i kerkimit te proves, nepermjet keqyrjes se personit, me qellim gjetjen dhe dokumentimin e gjurmeve te vepres penale, apo te pasojave te lena prej saj, por duke respektuar dinjitetin dhe integritetin e personit qe keqyret.

  • Komente për çështje të ndryshme të dispozitës

    Norma perpiqet te vendose nje ekuiliber mes interesit shteteror per te siguruar nje procedim te drejte, nepermjet kryerjes se veprimeve te nevojshme proceduriale qe kane per qellim kerkimin e provave lidhur me qartesimin e mekanizmit te vepres penale, identifikimit dhe venies para pergjegjesise penale te autorit te saj dhe nga ana tjeter, respektimit te standarteve qe lidhen me te drejtat dhe lirite themelore te njeriut.

    Kjo norme perfshihet ne kreun qe permban normat proceduriale mbi mjetet e kerkimit te proves. Nepermjet keqyrjes se personit mund te kerkohen prova qe lidhen me mekanizmin e ngjarjes, por edhe per identifikimin dhe individualizimin e autorit te vepres penale, sic mund te jete kerkimi mbi shenja apo karakteristika te vecanta te tij, te evidentuara me pare nga persona qe kane dijeni per rrethanat e kryerjes se vepres penale.

    Ndonese eshte nje norme me karakter procedurial e vendosur ne kete kre, permbajtja e kesaj norme ka me teper karakter parimor, sesa karakter te mirefillte procedurial, pra te percaktimit te rregullave proceduriale sesi duhet te kryhet ky veprim, metodologjine ne kryerjen e tij, fiksimin e rezultateve te perftuara gjate keqyrjes.

    Pavaresisht se eshte e lidhur ngushte me respektimin e dinjitetit dhe integritetit personal te atij qe keqyret, ne kete norme nuk parashikohen pasoja qe mund te afektojne kete veprim procedurial, ne rast te mosrespektimit te ketij parimi.

    Kujtojme qe rregullat mbi pavlefshmerine e akteve proceduriale percaktohen ne nenet 128 dhe 129 te K.Pr.Penale.

    Ne ndryshim nga neni 204 qe percakton se kontrolli i personit duhet te behet nga nje person i se njejtes gjini, me perjashtim te rasteve kur kjo nuk eshte e mundur per shkak te rrethanave, ne nenin 199 nuk percaktohet nje detyrim i tille, i cili, nisur nga natyra e keqyrjes, per te kerkuar prova mbi pasojat e vepres penale, apo per te pasqyruar shenja ose karakteristika individuale ne pjese intime te trupit te personit, behet akoma me i nevojshem nje rregull i tille, me qellim respektimin e dinjitetit dhe integritetit personal te atij qe keqyret.

    Ne kete kuptim, do te siguronte nje mbrojtje efektive te integritetit dhe dinjitetit te njeriut, qe keqyrja e tij te behet nga nje person i te njejtes gjini.

    Per te garantuar respektimin e dinjitetit dhe integritetit personal, ligjvenesi ka njohur te drejten e personit qe do te keqyret per te kerkuar pranine e nje personi te besuar prej tij. Nisur nga karakteri i ketij veprimi procedurial qe ne praktike ndodh shpesh te diktohet ne kushtet e ngutshmerise, duke sjelle pasoja per efektshmerine e ketij veprimi ne rast vonese, ligjvenesi ka percaktuar qe kjo e drejte duhet te respektohet nese personi i besuar mund te gjendet menjehere dhe te jete i pershtatshem. Pershtatshmeria eshte nje kriter qe zgjidhet rast pas rasti ne raport me marredheniet qe ka personi qe do te keqyret, me personin e besuar.

    Gjithsesi, perseri dispozita nuk parashikon pasoja mbi vlefshmerine e ketij veprimi procedurial, ne rast mosrespektimi te kesaj te drejte.

    Ne nenin 128/a te K.Pr.Penale jane percaktuar rastet qe bejne aktin procedurial absolutisht te pavlefshem dhe ne referim te kesaj dispozite, mosrespektimi i nje te drejte te tille nuk e afekton veprimin e mesiperm procedurial.

    Per shkak se nje akt i cilesuar me ligj si absolutisht i pavlefshem, nuk mund te behet i vlefshem, mosrespektimi i kesaj te drejte, nisur nga rastet taksative te pavlefshmerise absolute, nuk riskon te cenoje vlefshmerine e ketij veprimi procedurial.

    Ne kete rast, do te kete vend per te diskutuar mbi pavlefshmerine relative te ketij veprimi.

    Sipas situates, nese objekti i keqyrjes do te jete personi i dyshuar si autor i vepres penale, nje pretendim te tille ai duhet ta ngreje perpara se ky veprim te kryhet (neni 129 pika 2 e K.Pr.Penale), por nese objekti i keqyrjes do te jete nje person tjeter, i pandehuri ka te drejte te kerkoje ne seancen paraprake ose ne seancen gjyqesore perpara se te filloje shqyrtimi gjyqesor, sipas nenit 355 te K.Pr.Penale.

    Per te garantuar efektshmerine e keqyrjes se personit, dispozita ka parashikuar mundesine qe ky veprim te mund të bëhet edhe me anën e një mjeku, por gjithnje nese jepet pëlqimi nga personi qe do te keqyret. Eshte organi procedues ai qe vlereson nevojen apo domosdoshmerine qe keqyrja te behet edhe me anen e nje mjeku, qofte edhe duke ia ngarkuar ketij te fundit kete detyre, pa qene e domosdoshme prania e organit procedues, nderkohe qe personi ka vetem te drejten per mos te dhene pelqimin per realizimin e keqyrjes se tij me ndihmen e mjekut, apo vetem nga ky.

    Problemi qe shtrohet per diskutim, nen frymen edhe te ndryshimeve te bera me ligjin nr.35/2017 me shtimin e nenit 201/a, lidhet me analizen e situates se mosdhenies se pelqimit te personit qe do te keqyret, per te lejuar kete veprim procedurial.

    Nga permbajtja e dispozites, rezulton se ligjvenesi e ka thjeshtuar kete situate, ne ndryshim nga veprimi procedurial per marrjen e kampioneve biologjike ose e kryerjes se procedurave mjekesore te detyruara.

    Sipas nenit 199 te K.Pr.Penale, si rregull dhenia e pelqimit nga personi qe do te keqyret nuk eshte e nevojshme dhe per rrjedhoje, ky veprim procedurial mund te kryhet edhe pa pelqimin e tij. Vetem ne rastet kur keqyrja do te kryhet me anen e nje mjeku, ligjvenesi ka parashikuar si kusht dhenien e pelqimit te personit, por duke zgjidhur edhe situaten kur ky pelqim nuk jepet.

    Duke qene se ne kete rast, dispozita referon ne nenin 201/a te K.Pr.Penale,atehere do te zbatohen urdherinet e kesaj dispozite. Pra, kur lind nevoja qe provat te kerkohen edhe nepermjet keqyrjes se personit dhe prej ketij te fundit nuk jepet pelqimi qe keqyrja te realizohet me anen e mjekut, prokurori duhet te paraqese kerkese ne gjykate, e cila mund te¨ vendose¨ qe¨ keqyrja me anen e mjekut, te¨ kryhet pa pe¨lqimin e personit, kur e¨shte¨ e nevojshme dhe duke kufizuar lirine¨ e tij, ne¨se nuk de¨mtohet she¨ndeti i tij dhe ne¨se e¨shte¨ e domosdoshme pe¨r te¨ provuar faktet ne¨ procedim.

    Ne kete rast, vendimi i gjykate¨s duhet te¨ pe¨rmbaje¨:

    1. a) te¨ dhe¨nat personale te¨ personit qe¨ i ne¨nshtrohet keqyrjes ose informacionin e nevojshe¨m pe¨r identifikim;
    2. b) vepre¨n penale pe¨r te¨ cile¨n ka nisur procedimi dhe nje¨ pe¨rshkrim te¨ pe¨rmbledhur te¨ fakteve pe¨rkate¨se;
    3. c) nje¨ pe¨rshkrim te¨ detajuar te¨ natyres se keqyrjes qe¨ do te¨ kryhet, si edhe arsyet pe¨rse provat qe mund te perftohen nga ky veprim, nuk mund te¨ merret ne¨ me¨nyre¨ tjete¨r;

    c¸) te¨ drejte¨n e personit qe¨ i ne¨nshtrohet keqyrjes te¨ ndihmohet nga nje¨ mbrojte¨s ose nje¨ person i besuar;

    1. d) vendin, date¨n, kohe¨n dhe me¨nyre¨n e sakte¨ te¨ realizimit te keqyrjes;
    2. dh) njoftimin qe¨ personi qe¨ i keqyrjes e¨shte¨ i detyruar te¨ paraqitet dhe paralajme¨rimin pe¨r shoqe¨rim te¨ detyrueshe¨m ne¨se nuk paraqitet pa shkaqe te¨ ligjshme;

    Te¨ pakte¨n tre dite¨ pe¨rpara keqyrjes, vendimi gjyqesor, i njoftohet personit pe¨rkate¨s. Kur personi qe¨ i ne¨nshtohet keqyrjes e¨shte¨ i pandehuri ose viktima, vendimi i njoftohet te¨ pandehurit, avokatit mbrojte¨s dhe viktime¨s. Ne¨ rast se personi nuk e¨shte¨ i pandehuri apo viktima, vendimi i njoftohet personit, te¨ pandehurit, viktime¨s dhe avokatit te¨ tij. Ne¨ rastin e te¨ miturit, vendimi u njoftohet prinde¨rve ose kujdestarit te¨ tij ligjor.

    Ne¨ rast se personi qe¨ i ne¨nshtohet procedurave te¨ me¨sipe¨rme nuk paraqitet ne¨ vendin e caktuar pa arsye te¨ ligjshme, prokurori menje¨here¨ mund t’i ke¨rkoje¨ gjykate¨s te¨ urdhe¨roje¨ shoqe¨rimin e tij te¨ detyrueshe¨m dhe te¨ realizoje keqyrjen me anen e mjekut. Policia gjyqe¨sore ekzekuton urdhrin e gjykate¨s.

    Ne¨ raste te¨ ngutshme, kur ka arsye pe¨r te¨ besuar se vonesa mund te¨ shkaktoje¨ humbjen ose de¨mtimin e ve¨rtete¨sise¨ se¨ prove¨s, vendimi merret nga prokurori, i cili mund te¨ urdhe¨roje¨ shoqe¨rimin e detyrueshe¨m te¨ personit. Ne nje situate te tille te ngutshmerise, prokurori ka detyrimin qe brenda 48 ore¨ve nga kryerja e veprimit, t’i ke¨rkoje gjykate¨s vlefte¨simin e urdhrave te¨ nxjerre¨ sipas paragrafit 9 te¨ nenit 201/a. Gjykata vlefte¨son veprimet e prokurorit brenda 48 ore¨ve, duke njoftuar prokurorin dhe mbrojte¨sin.

    Jo pa qellim ne nje rast te tille ligjvenesi ka referuar ne nenin 201/a te K.Pr.Penale, pasi nga keqyrja e personit, kur cmohet nevoja e realizimit te ketij veprimi me anen e mjekut, ka pritshmeri nga organi procedues per perftimin e provave me natyre biologjike dhe per rrjedhoje, edhe nevoja per marrjen e tyre, procedure kjo qe rregullohet nga neni 201/a i K.Pr.Penale.

    Per shkak te kesaj lidhje, vlejne rregullat e parashikuara ne piken 12 dhe 13 te nenit 201/a te K.Pr.Penale qe parashikojne pranine e detyrueshme te mbrojtesit, kur keqyret personi i dyshuari ose i pandehuri, apo, pranine e detyrueshme te prindit, kujdestarit ligjor ose e nje¨ personi te¨ besuar prej tij, kur keqyret i mituri, me pasoje, paperdorshmerine e rezultatit te perftuar nga keqyrja, ne rast te shkeljeve te parashikimeve te nenit 201/a te K.Pr.Penale.

    Në këtë rastorgani procedues mund të mos marrë pjesë në veprimin e këqyrjes.

    Si rregull, keqyrja e personit paraprin marrjen e nje tjeter prove te rendesishme per procedimin, sic mund te jete ekspertimi mjeko – ligjor, kur egziston rreziku qe gjurmet, apo demtimet qe mund te ndodhen ne trupin e personit, mund te zhduken vetvetiu, ose me dashje, perpara se te kryhet ekspertimi.[1]

    Si cdo veprim procedurial, edhe keqyrja e personit dokumentohet ne nje akt procedurial, sic eshte procesverbali i keqyrjes se personit, ku duhet te pasqyrohen me qartesi dhe vertetesi gjithshka e perftuar nga keqyrja.

    Ne mbajtjen e procesverbalit te keqyrjes se personit, duhet te respektohet rregullat proceduriale mbi aktet, nenet 98, 99, 100, duke evidentuar personat pjesemarres ne kete veprim, pershkrimin e te dhenave te perftuara gjate keqyrjes, sic mund te jene demtime trupore, plage, gervishje, lokalizimi i cdo demtimi, formes, madhesise, ngjyres apo shenjave te tjera, qe mund te ndihmojne me vone per te vleresuar per kohen e formimit te ketyre demtimeve. Tek personi i dyshuar si autor i vepres penale, por edhe tek viktima, mund te gjenden mbetje te njollave te gjakut, sperme, balte, qime flokesh, gjethe bimesh, mbetje veshjesh etj. [2]

    Per shkak se ne trupin e personit mund te ndodhen mikrogjurme pak te dukshme, ose te padukshme me veshtrim te lire, ne keqyrjen e personit mund te marre pjese edhe nje specialist i fushes se kriminalistikes, per perdorimin e metodave dhe mjeteve kriminalistike per evidentimin dhe me pas, per marrjen e ketyre gjurmeve.[3]

    Gjurmet, provat materiale, apo sendet e zbuluara gjate keqyrjes se personit, pas pasqyrimit me hollesi ne procesverbal, duhet te merren me qellim bashkimin e tyre me provat e tjera, apo per t’ia nenshtruar me pas edhe ekspertimit kriminalistik, sipas fushes perkatese te llojit te gjurmes, apo proves materiale.

    Procesverbali i keqyrjes se personit, ne fund duhet te nenshkruhet nga pjesemarresit dhe te pasqyrohen edhe verejtjet qe te pranishmit ne kete veprim mund te kene, si dhe duke e shoqeruar, sipas cmuarjes me fotografime, filmime ose skice.

     

     

    [1]Kriminalistika, autor Prof. dr. Skender Begeja, Ripunim, Tirane 1997, fq.584.

    [2]Po aty.

    [3]Kriminalistika, autor Prof. dr. Skender Begeja, Ripunim, Tirane 1997.

  • Konteksti historik

    Me hyrjen ne fuqi te Kodit te Procedures Penale, te miratuar me ligjin nr.7905 date 21.3.1995, keqyrja e personit si mjet per kerkimin e proves, parashikohej nga po kjo dispozite, qe kishte kete permbajtje :

    “Këqyrja e personave

    1. Këqyrja bëhet duke respektuar dinjitetin dhe, me sa është e mundur,mbrojtjen e atij që këqyret.
    2. Para se të bëhet këqyrja, personit që do të këqyret i bëhet e njohur edrejta për të kërkuar praninë e një të besuari, me kusht që ky të mund tëgjendet menjëherë dhe të jetë i përshtatshëm.

    3.Këqyrja mund të bëhet edhe me anën e një mjeku. Në këtë rast organiprocedues mund të mos marrë pjesë në veprimin e këqyrjes.

    4. Kur është e nevojshme për konstatimin e fakteve që kanë rëndësi përçështjen, lejohet marrja e gjakut dhe ndërhyrje të tjera trupore, edhe pavullnetin e personit, nëse nuk ka rrezik për shëndetin”.

                                                                                     

    Me ligjin nr.35/2017 kjo dispozite eshte ndryshuar teresisht, me formulimin si me poshte :

    “Këqyrja e personave :

    1. Këqyrja bëhet në vende të përshtatshme duke respektuar, me sa është e mundur, dinjitetindhe integritetin personal të atij që këqyret.
    2. Para se të bëhet këqyrja, personit që do të këqyret i bëhet e njohur e drejta për të kërkuarpraninë e një të besuari, me kusht që ky të mund të gjendet menjëherë dhe të jetë i përshtatshëm.
    3. Këqyrja mund të bëhet edhe me anën e një mjeku me pëlqimin e personit. Në këtë rastorgani procedues mund të mos marrë pjesë në veprimin e këqyrjes. Nëse pëlqimi nuk jepet osepersoni është i mitur, këqyrja bëhet duke ndjekur procedurën e parashikuar në nenin 201/a të këtijKodi”.

    Sic rezulton nga krahasimi i permbajtjes se dispozites se ndryshuar, ndryshimi esencial ka konsistuar ne parashikimin ne nje dispozite me vehte te procedures per marrjen e kampioneve biologjike apo per kryerjen e procedurave mjekesore te detyruara, nderkohe qe pjesa tjeter e dispozites, ne thelb te saj nuk ka ndryshuar.

    Risi ne kete dispozite, eshte perfshirja si nje kategori specifike e te miturit, duke parashikuar qe keqyrja e tij duhet te behet duke ndjekur procedurën e parashikuar në nenin 201/a të këtijKodi. Ne kete rast, ligjvenesi eshte perpjekur te jete ne koherence edhe me legjislacionin e ri te miratuar ne fushen e drejtesise penale per te mitur.

    Sipas relacionit shpjegues te hartuar nga Komisioni i Ligjeve ne Kuvendin e Shqiperise, keto ndryshime jane cmuar te nevojshme nisur nga fakti se këqyrja si mjet i kërkimit të provës ka shfaqur problematikë sa i takon mënyrës së zhvillimit të saj dhe marrjes së provave veçanërisht në rastet e këqyrjes së personave, në raport me të drejtat dhe liritë e tyre personale. Për këtë arsye në ligjin nr.35/2017 janë parashikuar dispozita të veçanta për këqyrjen  e personave të mitur dhe marrjen e materialeve biologjike.

    Konkretisht, në nenin 199 është parashikuar këqyrja e personit me pëlqimin e tij dhe në rastet e të miturve, sipas parashikimeve të nenit 201/a të shtuar, nderkohe qe eshte shtuar kjo dispozite, e cila ka parashikuar në mënyrë të detajuar këqyrjen e personit me qëllim marrjen e kampionëve biologjikë ose kryerjen e procedurave mjekësore të detyruara, si dhe veprimet e zhvilluara me të miturit në këto procedura.

    Ne kete menyre, neni 201/a ka zëvendësuar plotësisht nenin 199, paragrafin 4, i cili, sipas ketij relacioni, ishte shumë i paqartë për të vendosur mbi një çështje kaq të ndjeshme si kjo, që lidhet me procedurat mjekësore të cilat mund të ndikojnë në liritë themelore si liria personale, e drejta për jetën dhe integriteti fizik. Në mënyrë që të mbrohen në mënyrë adekuate këto të drejta dhe liri themelore, me ndryshimet e kryera me ligjin nr.35/2017, është parashikuar një procedurë e detajuar per marrjen e kampionëve biologjikë ose kryerjen e procedurave mjekësore të detyruara, si dhe veprimet e zhvilluara me të miturit në këto procedura.[1]

     

     

    [1]Relacion shpjegues per miratimin e ligjit nr.35/2017

  • Legjislacioni ndërkombëtar
    Asnjë koment
• Standarde ndërkombëtare/ Referenca ndërkombëtare/ Shembuj nga praktikat më të mira

  Si nje veprim qe lidhet drejtperdrejte me lirine e personit dhe te drejten e tij dinjitet, integritet dhe per jete private, ligjvenesi ka theksuar nevojen qe ky veprim te kryhet duke respektuar dinjitetin e personit qe do te keqyret, duke qene objekt rregullimi nga neni 8 i KEDNJ dhe nenet 35, 36 dhe 37 te Kushtetutes se Republikes se Shqiperise.

  Ne kete kuptim, veprimi procedurial qe do te kryhet mbart rrezikun e kryerjes se veprimeve qe mund te kene karakter degradues apo poshterues, duke qene objekt i rregullimit nga neni 3 i KEDNJ dhe neni 25i Kushtetutes se Republikes se Shqiperise.

  Respektimi i dinjitetit te njeriut, nepermjet shmangies se situatave qe mund te cojne ne trajtime c’njerezore apo degraduese, te mbrojtura nga neni 3 i KEDNJ, perben nje nga vlerat me themelore ne nje shoqeri demokratike. Pikerisht per te ndalur ne menyre absolute trajtime te tilla, nen frymen e kesaj Konvente, ligjvenesi, pervec vendosjes se theksit per ta respektuar kete vlere njerezore, ka siguruar me tej nje mbrojtje efektive te kesaj te drejte, duke dekurajuar organet shteterore. Keshtu, rregulli i vendosur ne nenin 201/a pika 14 te K.Pr.Penale, qe zbatohen edhe ne rastet e keqyrjes se personit nga ana e mjekut, ka si qellim pikerisht dekurajimin e nje sjelljeje te tille nga punonjesit e organeve ligjzbatuese.

  Eshte detyre e shteteve qe kane ratifikuar kete konvente qe te marrin te gjitha masat qe te sigurojne qe individet brenda juridiksionit te tyre, te mos i nenshtrohen trajtimeve ç’njerezore ose degraduese. Keto masa duhet te ofrojne nje mbrojtje efektive, ne menyre te vecante ndaj te miturve, si dhe te parashikimit te masave parandaluese dhe hetimit me seriozitetin e duhur te çdo rasti te abuzimit.[1]

  Ne lidhje me nenin 3 dhe nenin 8 te Konventes, ne jurisprudencen e GEDNJ, jane trajtuar raste qe lidhen me kontrollet apo me procedurat mjekesore te detyruara, por nuk ka patur raste te trajtuara ne lidhje me veprime te tilla proceduriale.

  Ne çeshtjen Van Der Ven kunder Hollandes dhe Lorse etj. kunder Hollandes (kerkesat nr.50901/99 dhe 52750/99), qe ka te beje me trajtimin e te burgosurve ne nje burg te sigurise se larte, ne lidhje me nenin 3, GEDNJ evidentoi faktin se kerkuesit i nenshtroheshin nje kontrolli te imet trupor te perjavshem pervec masave te tjera strikte te sigurise, nderkohe qe gjate ketyre kontrolleve asgje e dyshimte nuk u gjet. GEDNJ ishte e mendimit se justifikimi i kontrolleve te tilla sistematike, kishte nevoje per me shume argumenta sesa ato te paraqitura nga qeveria, nderkohe qe arriti ne perfundimin se zbatimi i nje kontrolli javor trupor i zbatuar per nje periudhe rreth tre vjet e gjysem tek zoti Van Der Ven dhe mese gjashte vjetesh ne rastin e zotit Lorse, cenonte dinjitetin e tyre njerezor dhe i linte vend ndjenjave te ankthit dhe peruljes se atille qe i fyenin dhe i perçmonin ata.[2]

  Ne çeshtjen Iwanczuk kunder Polonise (kerkesa nr.25196/94), qe trajton rastin e kerkuesit, te cilit, per t’i dhene leje per te votuar ne zgjedhjet parlamentare, iu kerkua nga rrojet e paraburgimit qe te zhvishej dhe t’i nenshtrohej nje kontrolli trupor, GEDNJ konstatoi se nuk ishte i justifikueshem ky urdher, nisur nga karakteri i kerkeses per te votuar, personalitetin dhe sjelljen paqesore te kerkuesit, duke arritur ne perfundimin se kjo sjellje e percmonte dhe e perulte kerkuesin, deri ne nje trajtim degradues. Gjykata theksoi se, edhe kur kontrollet mund te jene te nevojshme, ato duhet te kryhen ne menyre te pershtatshme.[3]

  Pavaresisht se keto dy raste lidhen me kontrollin si nje veprim procedurial, nisur nga fakti se rrjedhoje e ketij veprimi mund te jete edhe keqyrja e personit per te fiksuar dhe mbledhur provat e gjetura gjate kontrollit, evidentohen keto qendrime per te kuptuar rendesine e respektimit te dinjitetit te personit, si nje nga lirite dhe te drejtat themelore te tij.

  Lidhur me nenin 8 te Konventes, GEDNJ thekson se ky parim synon ruajtjen e individit ng nderhyrjet arbitrare te pushtetit publik dhe nuk mund te mjaftohet vetem duke i kerkuar shtetit qe te abstenoje ne lidhje me nderhyrje te tilla, por ketij angazhimi duhet t’i shtohen edhe detyrime pozitive qe jane pjese perberese e respektimit te jetes private, ku padyshim paprekshmeria dhe integriteti trupor eshte pjese perberese e saj.

  Ne çeshtjen Glass kunder Mbreterise se Bashkuar (kerkesa nr.61827/00) GJEDNJ ka trajtuar zbatimin e nenit 8 ne rastin e nje vendimi te autoriteteve per te detyruar nje person t’i nenshtrohet trajtimit mjekesor pa pelqimin e tij, duke e gjetur kete si shkelje te integritetit te tij. Sipas Gjykates, nena kishte vepruar si kujdestare ligjore e te birit dhe ajo kishte autoritetin ligjor per te mbrojtur interesat e tij, perfshire ato qe kishin te benin me trajtimin mjekesor. Vendimi per te bere nje trajtim qe nuk mbante parasysh kundershtimin e saj, perbente nje nderhyrje ndaj se drejtes se tij per respektim te integritetit fizik.[4]

  Per shkak te zbatimit te nenit 201/a te K.Pr.Penale, (qe trajton kryerjen e procedurave mjekesore te detyruara) edhe ne rastin e keqyrjes se personit me anen e nje mjeku, por ne mungese te pelqimit, ky qendrim i GEDNJ eshte orientues.

  Po keshtu, edhe ne praktiken e Gjykates se Larte te Republikes se Shqiperise, nuk rezultojne te trajtuara probleme qe lidhen me zbatimin e nenit 199 te K.Pr.Penale.

   

   

  [1]Jurisprudenca e Gjykates se Strasburgut, autor Ledio Bianku, Tirane 2007, fq.168

  [2]Jurisprudenca e Gjykates se Strasburgut, autor Ledio Bianku, Tirane 2007, fq.107

  [3]Jurisprudenca e Gjykates se Strasburgut, autor Ledio Bianku, Tirane 2007, fq.126

  [4]Jurisprudenca e Gjykates se Strasburgut, autor Ledio Bianku, Tirane 2007, fq.448

• Materiale legjislative
  Asnjë koment
• Dispozita të lidhura

  Nenet 98, 99, 100, 127, 128/a, 129, 130,131,  201/a, 204 te Kodit te Procedures Penale.

  Nenet 3 dhe 8 te Konventes Evropiane te te Drejtave te Njeriut;

  Nenet 25, 35, 36 dhe 37 te Kushtetutes se Republikes se Shqiperise.

   

• Akte nënligjore
  Asnjë koment
• Vendime
  Asnjë koment
• Bibliografia

  Kodi i Procedures Penale, i azhornuar me ndryshimet e pesuara me ligjin nr.35 date 30.3.2017;

  Kushtetuta e Republikes se Shqiperise;

  Relacion shpjegues per miratimin e ligjit nr.35/2017;

  Jurisprudenca e Gjykates se Strasburgut, autor Ledio Bianku, Tirane 2007;

  Kriminalistika, autor Prof. dr. Skender Begeja, Ripunim, Tirane 1997;

                                                                    

• Arkiva
  Asnjë koment