Përmbajtja

• Koment
  • Qëllimi
    1. Neni 205 i Kodit të Procedurës Penale, duke parashikuar procedurën që duhet të ndiqet në rast të kryerjes së kontrollit të vendeve, synon tëparandalojëkryerjen e veprimeve arbitrare gjatë kontrollit dhe të garantojë të drejtat e të pandehurit të pranishëm dhe personit që disponon vendin i cili do të kontrollohet. Janë pikërisht garancitë e parashikuara në ligj lidhur me ushtrimin e kontrollit ato të cilat bëjnë që të mos kemi shkelje të nenit 8 të Konventës.[1]

     

    [1]Camenzind kundër Zvicrës, 16.12.1997;Paulic v. Croatia, 01.03.2010;Ratushna kundër Ukrainës, 13.09.2013.

  • Objekti
    1. Neni 205 i Kodit të Procedurës Penale përcakton procedurën që duhet të ndiqet në kryerjen e kontrollit të vendeve. Kjo dispozitë duhet të interpretohet në lidhje me nenin 202 të Kodit të Procedurës Penale, i cili parashikon kushtet për kryerjen e kontrollit dhe rrjedhimisht objekt kontrolli do të jenë provat materiale të veprës penale ose sendet që i përkasin veprës penale. Po kështu, fakti që të pandehurit të pranishëm dhe personit që ka në dispozicion vendin u dorëzohet kopja e vendimit të kontrollit do të thotë se neni 205 i Kodit të Procedurës Penale bën fjalë për rastet kur kontrolli është lejuar me vendim gjykate dhe zbatohet nga autoriteti që është përcaktuar në vendimin gjyqësor se do të kryejë kontrollin. Procedura e parashikuar në nenin 205 të Kodit të Procedurës Penale do të zbatohet edhe nëse vendi që do të kontrollohet është një banesë, por në rastin e fundit përveç nenit 205 duhet të zbatohen edhe rregullat e parashikuaranë nenin 206 të Kodit të Procedurës Penale.[1]

     

    [1]Shiko komentin e nenit 206 të Kodit të Procedurës penale

  • Komente për çështje të ndryshme të dispozitës
    1. Sipas paragrafit të parë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale, të pandehurit, kur është i pranishëm, dhe atij që ka në dispozicion vendin u dorëzohet kopja e vendimit të kontrollit, duke e njohur me të drejtën për të kërkuar praninë e një personi të besuar, i cili ndodhet aty dhe është i përshtatshëm, sipas nenit 108, të këtij Kodi, ose mbrojtësit të tij. Detyrimi i parë i autoritetit që do të zbatojë vendimin e kontrollit është të identifikojë personat e pranishëm në vendin që do të kryhet kontrollit. Nëse në vendin që do të kryhet kontrolli rezulton të jetë i pranishëm i pandehuri, oficeri i policisë gjyqësore i dorëzon këtij të fundit një kopje të vendimit të kontrollit. Referuar përmbajtjes së paragrafit të parë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale, sipas të cilit të pandehurit i dorëzohet kopja e vendimit të kontrollit kur është i pranishëm,rezulton se prania e të pandehurit gjatë kryerjes së kontrollit nuk është e detyrueshme. Ky qëndrim rezulton dhe nga përmbajtja e nenit 310 të Kodit të Procedurës Penale sipas të cilit prokurori, kur do të kryejë kontroll ose sekuestrim njofton të pandehurin që të jetë i pranishëm së bashku me mbrojtësin e zgjedhur, por nëse i pandehuri dhe mbrojtësi nuk janë të pranishëm pa shkak të arsyeshëm caktohet një mbrojtës kryesisht dhe procedohet me kontrollin. Në këtë kuptim, nëse nuk ka një kërkesë të shprehur që i pandehuri të jetë i pranishëm gjatë kontrollit, oficeri i policisë gjyqësore nuk ka asnjë detyrim për të siguruar praninë e të pandehurit përpara kryerjes së kontrollit.[1]
    2. Si të pandehurit kur është i pranishëm, ashtu edhe personit që ka në dispozicion vendin që do të kontrollohet, u dorëzohet kopja e vendimit të kontrollit në mënyrë që ata të njihen me vendimmarrjen e gjykatës për lejimin e kontrollit dhe rrjedhimisht me faktin se kontrolli po realizohet në bazë të autorizimit të gjykatës. Si rregull, personit duhet t’i vihet në dispozicion kopja e vendimit të kontrollit, por nëse eventualisht autoriteti që do të kryejë kontrollin nuk disponon kopje të mjaftueshme të vendimit të kontrollit për t’ua vënë në dispozicion personave të pranishëm, detyrimi i parashikuar në paragrafin e parë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale mund të përmbushet edhe duke i njohur personat e pranishëm me përmbajtjen e vendimit të kontrollit kundrejt nënshkrimit se u njohën me vendimin.[2]
    3. Përveç dorëzimit të kopjes së vendimit të kontrollit, të pandehurit kur është i pranishëm si dhe personit që ka në dispozicion vendin që do të kontrollohet u bëhet e ditur e drejta për të kërkuar praninë e një personi të besuar, i cili ndodhet aty dhe është i përshtatshëm, sipas nenit 108 të Kodit, ose praninë e njëmbrojtësi.Rëndësia e pranisë së një personi të besuar apo të një mbrojtësi gjatë kontrollit është theksuar edhe në praktikën e Gjykatës Evropianë tëtë Drejtave të Njeriut e cila është shprehur se prania e dëshmitarëve gjatë kryerjes së kontrollit vlerësohet si një element që bën të mundur kontrollin efektiv të veprimeve të autoritetit që do kryejë kontrollin dhe shtrirjen e tij.[3] Janë pikërisht garancitë e parashikuara në ligj lidhur me ushtrimin e kontrollit ato të cilat bëjnë që të mos kemi shkelje të nenit 8 të Konventës.[4]
    4. Bërja e ditur e të drejtës për të kërkuar praninë e një personi të besuar apo të një mbrojtësi duhet të dokumentohet nëformë të shkruar, gjë e cila mund të realizohet edhe në hyrje të procesverbalit përkatës të kontrollit. Kjo për arsye se, nëse autoriteti që do të ushtrojë kontrollin nuk e dokumenton faktin se e ka bërë të ditur të drejtën për të kërkuar praninë e një personi të besuar ose praninë e një mbrojtësi, do të konsiderohet se nuk është përmbushur detyrimi ligjor sipas paragrafit të parë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale. Sipas praktikës gjyqësore italiane, nëse i pandehuri nuk njoftohetlidhur me të drejtën për të pasur një mbrojtës gjatë kontrollit kjo pasjellë pavlefshmëri relative të procesverbalit të kontrollit,[5] e cila duhet të kundërshtohet sipas nenit 129/2 të Kodit të Procedurës Penale.[6]
    5. Personi i besuar zgjidhet nga vetë i pandehuri i pranishëm ose personi që ka në dispozicion vendin që do të kontrollohet me kushtin që ky person të ndodhet aty, çka do të thotë se ndodhet në vendin që do të kontrollohet,aspekt i cili lidhet me faktin se personi i besuar duhet të paraqitet pa vonesë. Po kështu, personi i besuarduhet të jetë i përshtatshëm dhe përshtatshmëria e personit të besuar lidhet me kriteret e parashikuara në nenin 108 të Kodit të Procedurës Penale, i cili bën fjalë për dëshmitarët në aktet procedurale. Në këtë kuptim, që një person të mund të marrë cilësinë e personit të besuar dhe të asistojë kryerjen e kontrollit duke nënshkruar në fund procesverbalin përkatës, personi duhet të jetë mbi 14 vjeç, të mos ketë sëmundje të dukshme mendore dhe të mos jetë në gjendje të rëndë dehjeje ose intoksikimi me lëndë narkotike e psikotrope. Të gjitha veprimet e kryera gjatë kontrollit si mjet për kërkimin e provës dokumentohen me anë të procesverbalit përkatës të kontrollit i cili përbën një akt procedural dhe për këtë arsye paragrafi i parë i nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale referon tek neni 108 i Kodit të Procedurës Penale lidhur me personat që mund të jenë dëshmitarë në aktet procedurale pasi ky është pikërisht edhe roli që do të ketë personi i besuar gjatë kontrollit.
    6. Sipas paragrafit të dytë të nenit 205kur i pandehuri kërkon praninë e mbrojtësit gjatë kryerjes së kontrollit, organi procedues shtyn kryerjen e kontrollit deri në mbërritjen e mbrojtësit, por jo më shumë se 2 orë nga momenti që mbrojtësi ka marrë dijeni për kontrollin. Gjatë kësaj kohe, organi procedues mund të kufizojë lëvizjen e personit të interesuar dhe personave të tjerë që ndodhen në vendin që do të kontrollohet. Sipas këtij parashikimi rezulton se nëse i pandehuriështë i pranishëm në vendin që do të kontrollohet dhe pasi njihet me të drejtën për të kërkuar praninë e një personi të besuar apo të një mbrojtësi i pandehuri kërkon praninë e mbrojtësit, organi procedues nuk mund të vijojë me kontrollin, por duhet tëpresë mbërritjen e mbrojtësit. Fakti që dispozita i referohet vetëm të pandehurit, do të thotë se organi procedues nuk mund të shtyjë kryerjen e kontrollit deri në mbërritjen e mbrojtësit nëse prania e mbrojtësi nuk kërkohet nga i pandehuri por kërkohet nga personi i cili ka në dispozicion vendin që do të kontrollohet për sa kohë provat materiale apo sendet që janë objekt i kontrollit janë të lidhura me veprën penale për të cilën dyshohet i pandehuri.
    7. Për të evituar shtyrjen e kontrollit, nëse i pandehuri ka një mbrojtës të zgjedhur gjatë hetimeve paraprake, organi procedues duhet të marrë masat që të njoftojë paraprakisht, përveç të pandehurin, edhe mbrojtësin e zgjedhur prej tij sipas paragrafit të parë të nenit 310 të Kodit të Procedurës Penale, i cili parashikon se prokurori, kur do të kryejë kontroll ose sekuestrim njofton të pandehurin që të jetë i pranishëm së bashku me mbrojtësin e zgjedhur. Njoftimi sipas nenit 310 të Kodit të Procedurës Penale nënkupton njoftimin në momentin që organi procedues gjendet në vendin që do të ushtrohet kontrolli, pasi si kontrolli ashtu edhe sekuestrimi janë veprime që karakterizohen nga elementi “surprizë” dhe rrjedhimisht s’mund të ketë një njoftim paraprak lidhur me datën dhe orën e kontrollit.[7]Nëse emri i mbrojtësit që i pandehuri kërkon të jetë i pranishëm bëhet i ditur vetëm në momentin e kontrollit, organi procedues duhet të shtyjë kontrollin me qëllim paraqitjen e mbrojtësit. Shtyrja e kontrollit nuk është e pakufizuar në kohë pasi qëllimi kryesor mbetet kërkimi i provave materiale apo sendeve që i përkasin veprës penale. Për këtë arsye ligji ka parashikuar një afat maksimal prej dy orësh, afat i cili fillon të përllogaritet nga momenti që mbrojtësi ka marrë dijeni për kontrollin. Referuar edhe ngutshmërisë që paraqet kryerjae kontrollit, si rregull njoftimi i mbrojtësit bëhet me anë të numrit të tij të telefonit, shtuar këtu edhe faktin se personave që ndodhen në vendin që do të kontrollohet u kufizohet lëvizja.
    8. Duke qenë se kërkimi për praninë e mbrojtësit sjell si pasojë shtyrjen e kontrollit dhe afati i shtyrjes nuk mund të jetë më shumë se dy orë nga momenti i marrjes dijeni, organi procedues duhet të dokumentojë me shkrim me anë të një procesverbali kryerjen e këtyre veprimeve dhe konkretisht kërkimin e të pandehurit për praninë e mbrojtësit dhe njoftimin e këtij të fundit, procesverbal i cili duhet të nënshkruhet dhe nga i pandehuri i pranishëm. Në të kundërt, nëse këto veprime nuk dokumentohen me shkrim atëherë organi procedues nuk mund të justifikojë më pas as kryerjen e kontrollit tej afatit që parashikon neni 202/4 i Kodit të Procedurës Penale dhe as vazhdimin e kontrollit për shkak të mosparaqitjessë mbrojtësit brenda afatit prej dy orësh nga momenti i marrjes dijeni. Nga pikëpamja praktike është e përshtatshme që veprimi të dokumentohet në momentin e kryerjes së tij, çka do të thotë në momentin që i pandehuri kërkon praninë e një mbrojtësi dhe momentin që ky i fundit merr dijeni për kontrollin, dhe procesverbali të nënshkruhet dhe nga i pandehuri i pranishëm. Kjo për arsye se nëse organi procedues do të pasqyrojë të gjitha veprimet e kryera në fund të kontrollit, në procesverbalin përkatës të kontrollit, ekziston mundësia që i pandehuri për shkaqe të ndryshme të refuzojë të nënshkruajë procesverbalin.
    9. Për të parandaluar mundësinë qëe drejta e të pandehurit për të kërkuar praninë e një mbrojtësi gjatë kontrollit të shfrytëzohet për të shtyrë kontrollin dhe për të zhdukur ndërkohë provat materiale apo sendet që i përkasin veprës penale, në paragrafin e dytë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale është parashikuar se gjatë kohës që pritet paraqitja e mbrojtësit organi procedues mund të kufizojë lëvizjen e personit të interesuar dhe personave të tjerë që ndodhen në vendin që do të kontrollohet. Kufizimi i lëvizjes nënkupton jo vetëm ndalimin e daljes së këtyre personave jashtë vendit që do të kontrollohet duke qenë se eventualisht mund të jenë ata që fshehin provat materiale apo sendet që i përkasin veprës penale, por edhe kufizimin e lëvizjes së tyre brenda vendit që do të kontrollohet duke qenë se eventualisht lëvizja mund të kryhet për të fshehur provat materiale apo sendet që i përkasin veprës penale që mund të jenë lënënë vende të dukshme. Për këtë arsye, gjatë pritjes për paraqitjen e mbrojtësit organi procedues duhet të mbajë nën kontroll personat e pranishëm në njëambient të përbashkët të vendit që do të kontrollohet dhe të monitorojë lëvizjet e tyre për të parandaluar mundësinë e zhdukjes së provave materiale apo sendeve që i përkasin veprës penale.
    10. Sipas paragrafit të tretë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale, shtyrja e kontrollit, sipas paragrafit 2, të këtij neni, zgjat afatin përkatës të parashikuar në paragrafin 4, të nenit 202/a, të këtij Kodi, sipas të cilit kontrolli duhet të përfundojë brenda 72 orëve nga momenti i marrjes së vendimit për kryerjen e tij. Duke qenë se shtyrja e kontrollit bëhet për t’i garantuar një të drejtë të pandehurit të pranishëm i cili kërkon praninë e mbrojtësit, ligji ka parashikuar edhe pasojën që sjell shtyrja e kontrollit në afatin e përfundimit të tij sipas nenit 202/a/4 të Kodit të Procedurës Penale. Për këtë arsye është e rëndësishme që të dokumentohet me shkrim në procesverbalin përkatës si kërkimi i të pandehurit për praninë e mbrojtësit ashtu edhe momenti i marrjes dijeni të mbrojtësit pasi në të kundërt nuk do të mund të justifikohet zgjatja e kontrollit tej afatit të parashikuar prej 72 orësh nga momenti i marrjes së vendimit për kryerjen e tij.
    11. Nëse mbrojtësi i zgjedhur nga i pandehuri ka marrë dijeni dhe nuk paraqitet brenda afatit prej dy orësh, organi procedues do të vazhdojë me kontrollin pavarësisht mosparaqitjes së mbrojtësit. Në këtë aspekt neni 205 i Kodit të Procedurës Penale nuk ka parashikuar nëse kontrolli do të vazhdojë vetëm në praninë e të pandehurit apo këtij të fundit do t’i garantohet e drejta e mbrojtjes nëpërmjet caktimit të një mbrojtësi kryesisht. Nëse i pandehuri ndodhet në ndonjë nga rastet e parashikuara në nenin 49, shkronjat “a” - “d”, të Kodit të Procedurës Penale, caktimi i një mbrojtësi kryesisht do të jetë i detyrueshëm dhe kontrolli nuk mund të vazhdojë pa praninë e mbrojtësit. Për këtë arsye, në rastet e mbrojtjes së detyrueshme, organi procedues duhet të marrë masat që paralelisht me njoftimin e mbrojtësit të zgjedhur nga i pandehuri të njoftohet edhe një mbrojtës kryesisht në mënyrë që nëse mbrojtësi i zgjedhur nuk paraqitet kontrolli të mos shtyhet më, por të vazhdojë në praninëe mbrojtësit të caktuar kryesisht.
    12. Sipas nenit 310 të Kodit tëProcedurës Penale, prokurori, kur do të kryejë kontroll ose sekuestrim njofton të pandehurin që të jetë i pranishëm së bashku me mbrojtësin e zgjedhur dhe, kur nuk e ka këtë, cakton një mbrojtës kryesisht. Për sa kohë neni 205 i Kodit të Procedurës Penale është një dispozitë e posaçme e cila parashikon rregullat që duhet të zbatohen gjatë kontrollit të vendeve, neni 310 i Kodit të Procedurës Penale duhet të interpretohet në raport me nenin 205 të Kodit të Procedurës Penale. Në këtë kuptim, nëse nuk janë rastet e mbrojtjes së detyrueshme sipas nenit 49 të Kodit të Procedurës Penale dhe nëse i pandehuri i pranishëm nuk kërkon praninë e një mbrojtësi të caktuar kryesisht në momentin që mbrojtësi i zgjedhur prej tij nuk paraqitet brenda afatit prej dy orësh të parashikuar në paragrafin e dytë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale, organi procedues mund të vazhdojë kontrollin pa praninë e një mbrojtësi. Kjo për arsye se sipas paragrafit të dytë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale prania e mbrojtësit gjatë kryerjes së kontrollit është e lidhur me kërkimin e vetë të pandehurit për të pasur të pranishëm mbrojtësin, përjashtuar këtu rastet e mbrojtjes së detyrueshme sipas nenit 49 të Kodit të Procedurës Penale në të cilët prania apo jo e mbrojtësi nuk lidhet me vullnetin e të pandehurit.[8] Për këto arsye, nëse mbrojtësi i zgjedhur nuk paraqitet pavarësisht marrjes dijeni për kontrollin, i pandehuri nuk është në kushtet e mbrojtjes së detyrueshme dhe i pandehuri nuk kërkon praninë e një mbrojtësi kryesisht në rast mosparaqitje të mbrojtësit të zgjedhur prej tij, organi procedues nuk ka detyrimin që të caktojë një mbrojtës kryesisht për të vazhduar kontrollin.[9]
    13. Sipas paragrafit të katërt të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale, organi procedues mund të kontrollojë personat e pranishëm, kur çmon se këta mund të fshehin provën materiale ose sendet që i përkasin veprës penale. Ai mund të urdhërojë që të pranishmit të mos largohen para se të mbarojë kontrolli dhe të kthehen forcërisht ata që largohen. Fakti që ligji parashikon mundësinë e kontrollit të personave të pranishëm nuk do të thotë se këta persona të cilët nuk kanë lidhje me procedimin penal kthehen në persona të dyshuar për kryerjen e veprës penale.[10] Kontrolli i personave të pranishëm në vendin objekt kontrolli është lënë në vlerësimin e organit procedues që do të thotë në vlerësimin e autoritetit që ushtron kontrollin pasi çmuarja se këta persona mund të fshehin provën materiale ose sendet që i përkasin veprës penale është një çmuarje që bazohet në rrethanat e faktit që rezultojnë gjatë kontrollit. Në rast të kontrollit të personave të pranishëm, të cilëve që në fillim të kontrollit u është bërë e ditur e drejta për të pasur një person të besuar të pranishëm, organi procedues duke të zbatojë edhe parashikimet e nenit 204/2 të Kodit të Procedurës Penale sipas të cilit kontrolli i personit duhet të bëhet duke respektuar dinjitetin dhe integritetin personal të atij që kontrollohet si dhe nga një person i së njëjtës gjini, me përjashtim të rasteve kur kjo nuk është e mundur për shkak të rrethanave.
    14. Sipas paragrafit të pestë të nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale kur nuk njihet ose nuk gjendet pronari ose poseduesi i sendit, organi procedues kryen kontrollin në praninë e detyrueshme të mbrojtësit të caktuar kryesisht. Ky parashikim është në përputhje edhe me nenin 49, paragrafi i parë, shkronja “ë”, të Kodit të Procedurës Penale që ka përcaktuar se në këto raste caktimi i një mbrojtësi kryesisht është i detyrueshëm. Në të njëjtën linjëështë edhe neni 310/2 i Kodit të Procedurës Penale, sipas të cilit kur i pandehuri dhe mbrojtësi i tij janë njoftuar rregullisht për kryerjen e kontrollit, por nuk janë të pranishëm pa shkak të arsyeshëm, caktohet një mbrojtës kryesisht. Parashikimi lidhur me praninë e detyrueshme të një mbrojtësi në rast se nuk njihet ose nuk gjendet pronari i vendit ku do të ushtrohet kontrolli është në përputhje edhe me praktikën e Gjykatës Evropianë të të Drejtave të Njeriut e cila është shprehur se prania e dëshmitarëve gjatë kryerjes së kontrollit vlerësohet si një element që bën të mundur kontrollin efektiv të veprimeve të autoritetit që do kryejë kontrollin dhe shtrirjen e tij.[11]

     

    [1]Vendimi Nr.192519, datë 22.06.1992, Gjykata e Kasacionit Itali.

    [2]Vinks dhe Ribicka kundër Letonisë, 30.01.2020. Në këtëçështje Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut ka vlerësuar si të pabazuar pretendimet e ankuesve se nuk u ishte vënë nëdispozicion vendimi i kontrollit për sa kohë rezultonte se ata kishin nënshkruar se ishin njohur me përmbajtjen e vendimit.

    [3]Bagiyeva kundër Ukrainës, 28.04.2016.Modestou kundër Greqisë, 16.03.2017.

    [4]Camenzind kundër Zvicrës, 16.12.1997;Paulic v. Croatia, 01.03.2010;Ratushna kundër Ukrainës, 13.09.2013.

    [5]Vendimi Nr.15739, datë 14.03.2008, Gjykata e Kasacionit Itali.

    [6]Vendimi Nr.252397, datë 28.03.2012, Gjykata e Kasacionit Itali.

    [7]Vendimi Nr.2225, datë 23.02.2000, Kolegjet e Bashkuara të Gjykatës së Kasacionit Itali.

    [8]Shiko komentin e nenit 49 të Kodit të Procedurës Penale.

    [9]Konventa Evropiane për të Drejtat e Njeriut në nenin 6 të saj garanton të drejtën e mbrojtjes si një e drejtë minimum në kuadër të së drejtës për një proces të rregullt dhe ka lejuar në parim që i akuzuari të mund të mbrohet edhe vetë, pa qenë i detyruar të ketë një mbrojtës.

    [10]Vendimi Nr.225, datë 10.05.1991, Gjykata e Kasacionit Itali.

    [11]Bagiyeva kundër Ukrainës, 28.04.2016.Modestou kundër Greqisë, 16.03.2017.

  • Konteksti historik
    1. Neni 205 i Kodit të Procedurës Penale është ndryshuar së fundmi me ligjin Nr.35/2017 dhe ndryshimet e dispozitës kanë pasur si qëllim bërjen e kontrollit më transparent dhe parandalimin e veprimeve arbitrare gjatë kontrollit. Konkretisht, përpara ndryshimeve me ligjin Nr.35/2017, neni 205 i Kodit të Procedurës Penale ka pasur këtë përmbajtje: “ Të pandehurit, kur është i pranishëm, dhe atij që ka në dispozicion vendin u dorëzohet kopja e vendimit të kontrollit, duke i sqaruar të drejtën për të kërkuar praninë e një personi të besuar. 2. Kur mungojnë personat e treguar në paragrafin 1, kopja e vendimit i dorëzohet një të afërmi, një fqinji ose një personi që punon bashkë me të. 3. Organi procedues mund të kontrollojë personat e pranishëm, kur çmon se këta mund të fshehin provën materiale ose sendet që i përkasin veprës penale. Ai mund të urdhërojë që të pranishmit të mos largohen para se të mbarojë kontrolli dhe të kthehen forcërisht ata që largohen”. I vetmi paragraf i dispozitës që ka mbetur i pandryshuar është paragrafi i tretë, aktualisht paragrafi i katërt në nenin 205 të Kodit të Procedurës Penale. Ndryshe nga formulimi i mëparshëm i dispozitës, dispozita aktuale, përveç pranisë së një personi të besuar, kuptimi i të cilit tashmë është i qartë pasi dispozita referon shprehimisht tek neni 108 i Kodit të Procedurës Penale,parashikon edhe të drejtën për praninë e një mbrojtësi. Po kështu, në dispozitën aktuale është rregulluar edhe mënyra se si duhet të veprohet në rast se i pandehuri kërkon praninë e një mbrojtësi gjatë kontrollit duke e bërë në këtë mënyrë më të qartë ushtrimin e kontrollit. Parashikimi aktual i nenit 205 të Kodit të Procedurës Penale ofron edhe një garanci shtesë duke futur konceptin e mbrojtjes së detyrueshme kur nuk njihet ose nuk gjendet pronari ose poseduesi i sendit, ndryshe nga parashikimi i mëparshëm sipas të cilit mjaftonte që vendimi i kontrollitt’i dorëzohej një të afërmi, një fqinji ose një personi që punonte bashkë me të personi që kishte në dispozicion vendin që do të kontrollohej.
  • Legjislacioni ndërkombëtar
    Asnjë koment
• Standarde ndërkombëtare/ Referenca ndërkombëtare/ Shembuj nga praktikat më të mira

   

  1. Konventa Evropiane e të Drejtave të Njeriut;

  A.    Raporte, opinion, rekomandime

  2. Udhëzues i nenit 8 të Konventës Evropiane të të Drejtave të Njeriut (fusha penale), azhurnuar më datë 31.12.2020.

  B.     Vendime të Gjykatës Evropiane tëtë Drejtave të Njeriut

  3. Vinks dhe Ribicka kundër Letonisë, 30.01.2020;
  4. Modestou kundër Greqisë, 16.03.2017;
  5. Bagiyeva kundër Ukrainës, 28.04.2016;
  6. Ratushna kundër Ukrainës, 13.09.2013;
  7. Paulic v. Croatia, 01.03.2010;
  8. Camenzind kundër Zvicrës, 16.12.1997.
• Materiale legjislative
  1. Analiza e Sistemit të Drejtësisë në Shqipëri, Qershor 2015, hartuar nga Grupi i Ekspertëve të Nivelit të Lartë pranë Komisionit të Posaçëm Parlamentar për Reformën në Sistemin e Drejtësisë.
• Dispozita të lidhura
  1. Neni 6i KEDNJ-së;
  2. Kushtetuta;
  3. Kodi i Procedurës Penale.
• Akte nënligjore
  Asnjë koment
• Vendime

  A.    Vendime të Gjykatës Kushtetuese

  B.     Vendime të Gjykatës së Lartë

  1. Vendimi Nr.252397, datë 28.03.2012, Gjykata e Kasacionit Itali;
  2. Vendimi Nr.15739, datë 14.03.2008, Gjykata e Kasacionit Itali;
  3. Vendimi Nr.2225, datë 23.02.2000, Kolegjet e Bashkuara të Gjykatës së Kasacionit Itali;
  4. Vendimi Nr.192519, datë 22.06.1992, Gjykata e Kasacionit Itali;
  5. Vendimi Nr.225, datë 10.05.1991, Gjykata e Kasacionit Itali.

   

   

• Bibliografia
  1. PaoloTonini, “Manuale di procedura penale”, Quindicesimaedizione, GiuffreEditore;
  2. Commenatario breve alCodice di Procedura Penale, nonaedizione, 2015, WoltersKluwer, CEDAM.
• Arkiva
  Asnjë koment