Përmbajtja

• Koment
  • Qëllimi
    1. Neni 116 përmban rregulla për të siguruar mbarëvajtjen e procedimit disiplinor përmes masave për eleminimin e vonesave, kështuqë mund të thuhet se është një normë që bën të zbatueshëm parimin e kohëzgjatjes së arsyeshme të hetimit dhe të procedimit disiplinor. Në këtë mënyrë, ajo i shërben të drejtës së magjistratit, që çështja e tij të shqyrtohet dhe të vendoset sa më shpejt, por njëherazi i shërben edhe interesit publik, për të siguruar reagimin e përshtatshëm në kohë në rastin kur verifikohet një shkelje disiplinore, ku publiku është i përfshirë apo ka dijeni.
  • Objekti
    2. Neni 116 është i ndërtuar me 6 pika, ku përmbajtja e tij i referohet masave që merren për të siguruar kohëzgjatjen e arsyeshme të hetimit dhe të procedimit disiplinor. Është interesante të vihet re se kjo normë përmban edhe rregulla procedurale të hetimit dhe të procedimit disiplinor, duke parashikuar institutet e deklarimit në mungesë apo të procedimit në mungesë të magjistratit (pika 1). Në fakt, mesazhi i pikës 1 është që mosparaqitja e magjistratit, e vullnetshme apo pa shkaqe të arsyeshme, nuk mund të përdoret si shkak për zvarritjen e veprimeve hetimore disiplinore apo për zvarritjen e procedimit disiplinor. Në vijim, neni 116 në pikat 2-6 përmban rregulla të thjeshta instrumentale në duart e organeve disiplinore për të menaxhuar efektivisht veprimet hetimore disiplinore dhe procedimin disiplinor.
  • Komente për çështje të ndryshme të dispozitës
    3. Në pikën 1 parashikohet mungesa e magjistratit, duke referuar në rregullat e Kodit të Procedurës Penale për magjistratin ose përfaqësuesin e tij, në rastet e deklarimit në mungesë, si dhe të procedimit disiplinor në mungesë. Deklarimi në mungesë është rasti kur magjistrati ka marrë njoftim të rregullt dhe pa shkaqe të arsyeshme nuk është paraqitur, ndërsa procedimi disiplinor në mungesë është kur magjistrati ka marrë njoftim të rregullt dhe ka njoftuar se me vullnetin e tij nuk dëshiron të paraqitet. Aktualisht, për këto raste janë të zbatueshme nenet 351 dhe 352 të K.Pr.Penale, për aq sa këto rregulla mund të zbatohen (mutatis mutandis). Mirëpo ky kuadër ligjor ka ndryshuar me ligjin nr. 35/2017 “Për disa shtesa dhe ndryshime në Kodin e Procedurës Penale”, i cili në nenin 286 të tij parashikon se hyn në fuqi në datën 01.08.2017. Pas kësaj date, deklarimi në mungesë sipas nenit 351 ndjek rregulla të ndryshme, ku përfshihet rasti i mosparaqitjes ose largimit të vullnetshëm të subjektit, ndërsa gjykimi në mungesë sipas nenit 352 përfshin rastin kur subjekti nuk gjendet ose i fshihet drejtësisë.

     

    4. Pika 2 parashikon veprimet e organeve disiplinore për të riparuar dy situata të hetimit dhe procedimit disiplinor, që mund të ndikojnë në zvarritjen e tij, të cilat kryhen nga subjektet që marrin pjesë në proces (hetimin dhe procedimin disiplinor), që janë magjistrati ose përfaqësuesi i tij, dëshmitari, eksperti apo përkthyesi. Për marrjen e masave vepron kompetencën e veprimit e ka ai organ, tek i cili gjendet procesi në kohën kur verifikohet sjellja vonuese apo dëmtuese e procesit. Pra, nëse procesi është në fazën e hetimit disiplinor, atëherë vepron ILD. Nëse procesi është në fazën e procedimit disiplinor, atëherë vepron Këshilli përkatës.

     

    5. Hipoteza e parë që i jep shkak marrjes së masave është cenimi i dinjitetit të Inspektorit të Lartë të Drejtësisë ose Këshillit, që është një koncept i ri i përfshirë në sistemin shqiptar dhe është huazuar nga e drejta anglosaksone, që me anë të “mospërfilljes së gjykatës – contempt of court”[1] mbrojnë autoritetin e saj. Bëhet fjalë për sjellje (veprime, mosveprime apo edhe fjalë e deklarata) që sfidojnë autoritetin dhe integritetin e këtyre dy institucioneve. Këto sjellje mund të pëfshijnë rastet kur urdhërat e ligjshëm për mbarëvajtjen e hetimit disiplinor apo të procedimit disiplinor injorohen, nuk zbatohen apo shkelen pa arsye të justifikuara nga pjesëmarrësit në proces, që janë magjistrati ose përfaqësuesi i tij, dëshmitari, eksperti ose përkthyesi. Cenimi i dinjitetit mund të kryhet në prani të ILD ose të Këshillit, por edhe duke qenë larg tyre. Në kushtet kur cenimi i dinjitetit është përfshirë në nenin 116 që rregullon masat për shmangien e vonesave, është e qartë se ky rregull merr në mbrojtje administrimin e rregullt të procesit (hetimin dhe procedimin disiplinor).

     

    6. Hipoteza e dytë e përcaktuar në pikën 2 është “veprimi, që dukshëm ka qëllim të vonojë procedurën”. Kjo hipotezë mbulon taktikat vonuese përgjatë procesit dhe për të shmangur abuzimin nga organet disiplinore, ligji ka vendosur kushtin që veprimi duhet të ketë qëllim të dukshëm për vonimin e procedurës.

     

    7. Nëse organet disiplinore - ILD dhe Këshilli, verifikojnë se gjenden përpara cenimit të dinjitetit apo veprimit të dukshëm për vonesën e procedurës, atëherë ata procedojnë me marrjen e masave në mënyrë të përshkallëzuar. Masa e parë është paralajmërimi me udhëzimin për pasojat. Ndonëse ligji nuk përcakton anë formale të paralajmërimit, është e kuptueshme që paralajmërimi edhe nëse jepet gojarisht duhet të dokumentohet në procesverbal sepse vetëm në këtë mënyrë mbështet në mënyrë të mjaftueshme masën e radhës, që është dënimi me gjobë. Dënimi me gjobë jepet nëse sjellja vazhdon dhe masa e gjobës është gjer në 100 mijë lekë për subjektin shkelës. Në mënyrë të përshkallëzuar, nëse subjekti shkelës e përsërit sjelljen e tij pas dënimit të parë me gjobë, atëherë procedohet me caktimin e një gjobe të dytë.

     

    8. Pika 2 e nenit 116 përcakton gjobën në kufirin maksimal, duke mos dhënë kritere që vlerësohen në caktimin e masës konkrete të gjobës në një rast të ve?antë. Në këtë situatë, zbatohet ligji nr. 10279/2010 “Për kundravajtjet administrative” (Ligji për Kundravajtjet), i cili në nenet 11 pika 2 dhe 18 parashikon se në caktimin e masës së gjobës, duhen mbajtur parasysh: a) rrethanat e kryerjes së kundërvajtjes; b) nëse kundërvajtësi rezulton i dënuar administrativisht edhe më parë; c) rëndësinë e kundërvajtjes; ç) pasojat që kanë ardhur nga veprimi apo mosveprimi; d) kritere të tjera shtesë të miratuara nga vetë organi (në këtë rast ILD dhe Këshillat).

     

    9. Caktimi i gjobës për herë të dytë që vërteton kryerjen e cenimit të dinjitetit të organit disiplinor apo sjelljen vonuese të dukshme, për të paktën 3 herë, i jep shkak fillimit të hetimit disiplinor ndaj subjektit shkelës prej organit kompetent sipas ligjit, që rregullon veprimtarinë e tij. Në rastin e magjistratit vepron ILD, në rastin e mbrojtësit vepron Dhoma Kombëtare e Avokatisë dhe strukturat e saj, ndërsa në rastin e ekspertëve dhe të përkthyesve zbatohet legjislacioni rregullator për certifikatat, lejet dhe liçencat e tyre. Kjo është arsyeja që pika 5 e nenit 116 parashikon që ILD ose Këshilli i njoftojnë vendimin për dënimin me gjobë Dhomës Kombëtare të Avokatisë ose institucioneve përgjegjëse për ekspertët ose përkthyesit.

     

    10. Në pikën 2 të nenit 116 parashikohet gjithashtu se një sjellje e tillë e përsëritur, pas paralajmërimit dhe caktimit të dy gjobave, mund të përbëjë shkak edhe për përgjegjësinë penale të subjektit shkelës. Fraza “nëse vlerësohet e përshtatshme” e vendosur në ligj për përgjegjësinë disiplinore dhe penale të subjekteve shkelës tregon se duhet kryer një proces analize paraprake për të identifikuar nëse rasti mund të jetë i përshtatshëm për përgjegjësi disiplinore apo penale dhe më pas, të raportohet pranë organit kompetent rregullisht.

     

    11. Sipas pikës 4 të nenit 116, vendimi i caktimit të gjobës është i ankimueshëm brenda 24 orëve nga marrja e tij. Afati shumë i shkurtër tregon se bëhet fjalë për një procedurë shumë të shpejtë dhe njëherazi të thjeshtë nga pikëpamja e faktit dhe e ligjit të zbatueshëm. Nëse vendimi është dhënë nga ILD, atëherë ankimi shqyrtohet nga Këshilli që është kompetent për procedimin disiplinor të magjistratit. Nëse vendimi është dhënë nga Këshilli, atëherë ankimi shqyrtohet nga gjykata kompetente. Në pikën 3 të nenit 116 përcaktohet se vendimi për dënimin me gjobë përbën titull ekzekutiv, për ekzekutimin e të cilit ngarkohet shërbimi përmbarimor.

     

    12. Në kushtet kur neni 116 hesht për elementët formalë të vendimit për caktimin e gjobës, atëherë zbatohet neni 19 pika 1 e Ligjit për Kundravajtjet, i cili përcakton këto elementë të vendimit: a) organin që ka nxjerrë aktin; b) identitetin e kundërvajtësit; c) shpjegimin e përmbledhur të fakteve dhe të provave, ku mbështetet vendimi; ç) shkeljen e kryer, duke referuar në nenin 116 të Ligjit për Statusin ku mbështetet vendimi; d) masën e dënimit me gjobë; dh) cilësimin si titull ekzekutiv për masën e gjobës; e) të drejtën e ankimit, organin ku paraqitet ankimi dhe afatin e paraqitjes së ankimit prej 24 orë nga marrja dijeni e vendimit për caktimin e gjobës.

     

    [1] Shih Manualin Contempt of Court Bench Book, (Botimi IV, Michigan Judicial Institute, 2017), versioni në gjuhën angleze në https://mjieducation.mi.gov/documents/benchbooks/16-contemptbb/file vizituar për herë të fundit më 14 maj 2017

  • Konteksti historik
    13. Në Shqipëri, përpara miratimit të Ligjit për Statusin, nuk ka patur rregulla specifike për të eleminuar vonesat përgjatë procesit disiplinor të gjyqtarëve apo të prokurorëve. Këtu bënte përjashtim pengimi i funksioneve të inspektorateve në veprimtarinë e tyre të ligjshme, që cilësohej si shkelje e rëndë disiplinore për gjyqtarin nga shkronja f) e pikës 3 e nenit 32 të ligjit nr. 9877/2008 “Për organizimin e pushtetit gjyqësor në RSh”, me pasojë masat disiplinore të uljes së përkohshme në detyrë ose të dërgimit të përkohshëm në një gjykatë tjetër të të njëjtit nivel sipas nenit 33 pika 1 shkronjat c) dhe ç), si dhe pika 4 të të njëjtit ligj.

     

    14. Vonesat përgjatë procesit disiplinor nuk kanë qenë në fokusin e drejtpërdrejtë të materialeve legjislative, që i paraprinë Reformës në Drejtësi, pjesë e të cilës ishte edhe Ligji për Statusin. Megjithatë, mund të thuhet se në praktikë ka patur raste, kur kjo vonesë është evidentuar gjatë konflikteve gjyqësore për shqyrtimin e vendimeve të masave disiplinore të gjyqtarëve. Rasti më ilustrues është ai i gjyqtares Mishgjoni, procedurat disiplinore të së cilës u bënë objekt shqyrtimi fillimisht nga Kolegjet e Bashkuara të Gjykatës së Lartë. Ato shfuqizuan vendimin e KLD-së për shkarkimin nga detyra, duke konkluduar se ishte cenuar e drejta për një proces të rregullt ligjor në drejtim të kohëzgjatjes së procedurave disiplinore. Konkretisht ato arsyetuan “Kriteri “afat i arsyeshem” fillon të veprojë sapo një gjyqtar vihet përpara përgjegjësisë disiplinore nga KLD dhe pezullohet në ushtrimin e funksionit të gjyqtarit dhe ky moment mund të konsistojë edhe përpara se rasti të shqyrtohet nga KLD. Në këto kushte, Kolegjet e Bashkuara vlerësojne se, procedurat e rimarrjes së masës disiplinore ndaj gjyqtares Mirela Mishgjoni, të cilat përfunduan pas 4 vjetësh nga data e dhënies së vendimit të Gjykatës Kushtetuese, nuk përmbushnin kërkesën e afatit të arsyeshëm që përmban në vetvehte procesi i rregullt ligjor. ...Është vendi për të evidentuar që, e drejta për një proces të rregullt ligjor është një e drejtë themelore e njeriut, që garantohet nga Kushtetuta e Shqipërisë dhe gjen një mbrojtje të veçantë nga KEDNJ. I takonte KLD-së që, në plotësim të obligimeve kushtetuese dhe pikërisht të kërkesave që rrjedhin nga neni 147 i saj, të ushtronte funksionet e saj në mënyrë të tillë për të garantuar të drejtën e gjyqtarit, që brenda një afati të arsyeshëm të kishte një vendim përfundimtar në lidhje me ndëshkimin disiplinor ... masa disiplinore e marrë tej një afati të arsyeshëm ndaj kësaj gjyqtareje është e paefektshme dhe konsiderohet e pavlefshme nga Kolegjet e Bashkuara të Gjykatës së Lartë. Prandaj, vendimi i KLD-së duhet të shfuqizohet, si i pambështetur në nenin 42/2 dhe 147/6 të Kushtetutës”^[1]. Ky qëndrim është mbajtur me referencë nga Kolegjet e Bashkuara të Gjykatës së Lartë edhe në raste të tjera të shqyrtimit të vendimeve disiplinore ndaj gjyqtarëve, ku është ngritur pretendimi për zvarritje të procedurave disiplinore[2].

     

    15. Konflikti i gjyqtares Mishgjoni, për parregullsinë e procedurave disiplinore në drejtim të kohëzgjatjes së paarsyeshme të tyre, u mor në shqyrtim edhe nga Gjykata Evropiane për të Drejtat e Njeriut. Gjyqtarja u ankua mbi zgjatjen prej 8 vjetësh të procedurave administrative dhe gjyqësore, që lidheshin me shkarkimin e saj nga detyra, si dhe me pagën e saj, bazuar në nenet 6.1 dhe 13 të Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut. Këto procedura ndaj saj filluan në korrik 2002 dhe përfunduan në shkurt 2009. Në vendimin Mishgjoni k. Shqipërisë, 7 Dhjetor 2010, GjEDNj në paragrafin 60 arsyeton “Vonesa e përgjithshme prej pothuajse katër vjetësh e KLD-së për të rishqyrtuar rastin e kërkueses, nuk përmbushi kërkesën e “kohës së arsyeshme” sipas Konventës. Për pasojë, ka patur shkelje të nenit 6 § 1 të Konventës lidhur me gjatësinë e përgjithshme të procedurave të shkarkimit”.

     

    [1] Shih vendimin nr. 6, datë 06.02.2009 të Kolegjeve të Bashkuara të Gjykatës së Lartë, M. Mishgjoni k. KLD, ankim kundër vendimit të shkarkimit nga detyra e gjyqtarit, paragrafët 5-8 të faqes 6 dhe paragrafin 5 të faqes 7

    [2] Shih vendimin nr. 1, datë 17.06.2013 të Kolegjeve të Bashkuara të Gjykatës së Lartë, A. Hysi k. KLD, rishikim i vendimit gjyqësor, paragrafi 5.1.4 dhe vendimin nr. 1, datë 05.10.2015 të Kolegjeve të Bashkuara të Gjykatës së Lartë, E. Gjoka k. KLD-së, ankim ndaj vendimit të shkarkimit nga detyra e gjyqtarit, paragrafët 36-37

  • Legjislacioni ndërkombëtar
    16. Një prej dokumenteve bazë ndërkombëtare të përdorura për të normuar procedimin disiplinor të magjistratëve, siç citohet edhe në relacionin shpjegues të Ligjit për Statusin, është Raporti i ENCJ^[1], “Standardet Minimale Gjyqësore V, Procedimet disiplinore dhe përgjegjësia e gjyqtarëve”, i miratuar në Hagë 5 Qershor 2015 është përdorur nga grupi i punës për reformimin e rregullave për procedimin disiplinor të magjistratit në Shqipëri. Në këtë dokument janë identifikuar 16 standarde minimale për procedimin disiplinor të gjyqtarëve, ku standardi 9 ka këtë përmbajtje “Duhet të ketë një afat për përfundimin e hetimit, për marrjen e vendimit dhe për caktimin e një sanksioni. Caktimi i sanksionit duhet të bëhet menjëherë pas vendimit mbi themelin e çështjes dhe në çdo rast, pa vonesë të papërshtatshme. Këto afate duhet të jenë në gjendje të zgjaten vetëm në raste përjashtimore, siç mund të jetë kompleksiteti i hetimit, sëmundja e gjyqtarit ose hetimi penal”[2].

     

    17. Nevoja për të për patur procedura disiplinore pa vonesa është mbështetur nga disa dokumente ndërkombëtare, të cilat pranojnë se procesi disiplinor duhet të ndjekë standardet e procesit të rregullt ligjor, ku përfshihet edhe kohëzgjatja e arsyeshme. Megjithatë, disa prej tyre e përmendin shprehimisht standardin për të përshpejtuar procedurat disiplinore, ku mund të veçohen Deklarata Universale për Pavarësinë e Drejtësisë (Deklarata Singhvi), e cila në paragrafin 26.(a) për Disiplinën dhe Largimin, pohon “Një ankesë ndaj një gjyqtari duhet të procedohet me përshpejtim dhe ndërshmëri sipas një praktike të përshtatshme”; dhe Parimet Themelore të Pavarësisë së Gjyqësorit, të miratuara nga OKB në vitin 1985, në paragrafin 17 për Disiplinën, Pezullimin dhe Largimin, përcaktohet “një akuzë ose ankesë e bërë kundër një gjyqtari, në cilësinë e tij gjyqësore apo profesionale, duhet të procedohet me përshpejtim dhe ndërshmëri sipas një procedure të përshtatshme”; Deklarata Universale e Pavarësisë së Drejtësisë (Deklarata e Montrealit) 1983, në paragrafët 2.32 për Disiplinën dhe Largimin nga Detyra pohon “një ankesë kundër një gjyqtari duhet të procedohet me përshpejtim dhe ndërshmëris sipas një praktike të përshtatshme”; dhe Standardet Ndërkombëtare për Pavarësinë Gjyqësore të Mount Scopus të miratuara në 2008 dhe të rishikuara në 2015, në nenin 5.1 “Shkarkimi nga detyra dhe disiplina gjyqësore” shprehet “procedurat për disiplinën dhe shkarkimin nga detyra të gjyqtarëve duhet të procedohen me përshpejtim e ndërshmëri dhe duhet të sigurojnë drejtësi për gjyqtarin, duke përfshirë mundësinë e përshtatshme për seancë dëgjimore”.

     

    [1]ENCJ është një organizatë jo-fitimprurëse, e themeluar formalisht në 2004, që përbëhet nga institucionet kombëtare (kryesisht Këshillat Gjyqësorë) të vendeve anëtare të Bashkimit Evropian, që janë të pavarur nga ekzekutivi dhe legjislativi dhe që janë përgjegjës për mbështetjen e gjyqësorit në dhënien e pavarur të drejtësisë. Siç përcaktohet në nenin 3 të Statutit të saj, kjo organizatë ka për qëllim përmirësimin e bashkëpunimit dhe të mirëkuptimit të mirë të ndërsjellë midis Këshillave për Gjyqësorin në vendet anëtare të Bashkimit Evropian dhe të vendeve kandidate. Shqipëria merr pjesë në këtë organizatë në rolin e vëzhgueses

    [2] Shih Raportin e ENCJ “Standardet Minimale Gjyqësore V, Procedimet disiplinore dhe përgjegjësia e gjyqtarëve”, 5 Qershor 2015, në

    https://www.encj.eu/images/stories/pdf/GA/Hague/encj_report_minimum_standards_v_adopted_ga_june_2015.pdf, versioni në gjuhën angleze, vizituar për herë të fundit më 13.05.2017, faqe 41

• Standarde ndërkombëtare/ Referenca ndërkombëtare/ Shembuj nga praktikat më të mira

  Raporte, opinione, rekomandime dhe deklarata 

  Rrjeti Evropian i Këshillave të Gjyqësorit, Standardet Minimale Gjyqësore V: Procedimet disiplinore dhe përgjegjësia e gjyqtarëve, 5 Qershor 2015 (Versioni në gjuhën angleze http://www.csm1909.ro/csm/linkuri/14_12_2015__77735_ro.pdf , vizituar për herë të fundit në datën 15.05.2017) 

  Komisioni i të Drejtave të Njeriut, OKB, Deklarata Universale për Pavarësinë e Drejtësisë (Deklarata Singhvi), e përcjellë tek shtetet anëtare me rezolutën nr. 1989/32 (versioni në gjuhën angleze http://icj.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/03/SR-Independence-of-Judges-and-Lawye-eng.pdf, vizituar për herë të fundit më 15.05.2017) 

  Organizata e Kombeve të Bashkuara, Parimet Themelore të Pavarësisë së Gjyqësorit, 1985 (Versioni në gjuhën angleze

  http://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/IndependenceJudiciary.aspx vizituar për herë të fundit më 15.05.2017) 

  Konferenca e Parë Botërore për Pavarësinë e Drejtësisë, Deklarata Universale e Pavarësisë së Drejtësisë (Deklarata e Montrealit), 1983, (versioni në gjuhën angleze http://icj.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2016/02/Montreal-Declaration.pdf, vizituar për herë të fundit më 15.05.2017) 

  Shoqata Ndërkombëtare e Pavarësisë Gjyqësore, Standardet Ndërkombëtare për Pavarësinë Gjyqësore të Mount Scopus, 2008 (versioni në gjuhën angleze https://media.wix.com/ugd/a1a798_1ff8b15b7e4e471eb2c61226e4dc024d.pdf, vizituar për herë të fundit më 03.05.2017);

   

  Vendime të Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut 

  Mishgjoni k. Shqipërisë, 7 Dhjetor 2010, nr. 18381/05

• Materiale legjislative
  Asnjë koment
• Dispozita të lidhura

  Kushtetuta: 

  Neni 42 “të drejtat e njohura me Kushtetutë dhe me ligj nuk mund të cenohen pa një proces të rregullt ligjor”; 

  Neni 140 pika 1 “gjyqtari mban përgjegjësi disiplinore, sipas ligjit”; 

  Neni 148/d pika 1 “prokurori mban përgjegjësi disiplinore, sipas ligjit”; 

  Neni 147/a pika 1 shkronja b) “KLGj ... vendos për masat disiplinore ndaj gjyqtarëve të të gjitha niveleve”; 

  Neni 149/a pika 1 shkronja b) “KLP ... vendos për masat disiplinore ndaj prokurorëve të të gjitha niveleve”; dhe 

  Neni 147/d pika 1 “ILD është përgjegjës për verifikimin e ankesave, hetimin me nismë të shkeljeve dhe fillimin e procedimit disiplinor ndaj gjyqtarëve dhe prokurorëve të të gjitha niveleve”.

   

  Ligji: 

  Nenet 105 – 157 të ligjit nr. 96/2016 “Për statusin e gjyqtarëve dhe të prokurorëve në RSh”; 

  Nenet 351 dhe 352 të Kodit të Procedurës Penale; 

  Nenet 11, 18 dhe 19 të ligjit nr. 10279/2010 “Për kundravajtjet administrative”

• Akte nënligjore

  Akt nënligjor i Inspektorit të Lartë të Drejtësisë për përcaktimin e metodikës apo kritereve shtesë që duhen zbatuar në caktimin e masës konkrete të gjobës ndaj subjektit që vonon procedurat disiplinore, bazuar në nenin 116 të Ligjit për Statusin dhe në nenin 10 pika 2 të Ligjit për Kundravajtjet

   

  Akt nënligjor i Këshillit të Lartë Gjyqësor për përcaktimin e metodikës apo kritereve shtesë që duhen zbatuar në caktimin e masës konkrete të gjobës ndaj subjektit që vonon procedurat disiplinore, bazuar në nenin 116 të Ligjit për Statusin dhe në nenin 10 pika 2 të Ligjit për Kundravajtjet

   

  Akt nënligjor i Këshillit të Lartë të Prokurorisë për përcaktimin e metodikës apo kritereve shtesë që duhen zbatuar në caktimin e masës konkrete të gjobës ndaj subjektit që vonon procedurat disiplinore, bazuar në nenin 116 të Ligjit për Statusin dhe në nenin 10 pika 2 të Ligjit për Kundravajtjet

• Vendime

  Vendime të Gjykatës së Lartë 

  Vendimi nr. 6, datë 06.02.2009 i Kolegjeve të Bashkuara, M. Mishgjoni k. KLD, ankim kundër vendimit të shkarkimit nga detyra e gjyqtarit. 

  Vendimi nr. 1, datë 17.06.2013 të Kolegjeve të Bashkuara, A. Hysi k. KLD, rishikim i vendimit gjyqësor. 

  Vendimi nr. 1, datë 05.10.2015 të Kolegjeve të Bashkuara, E. Gjoka k. KLD-së, ankim ndaj vendimit të shkarkimit nga detyra e gjyqtarit.

• Bibliografia

  Manuali Contempt of Court Bench Book, (Botimi IV, Michigan Judicial Institute, 2017), versioni në gjuhën angleze https://mjieducation.mi.gov/documents/benchbooks/16-contemptbb/file vizituar për herë të fundit më 14 maj 2017.

• Arkiva

  Neni 32, pika 3, shkronja f) dhe neni 33 pika 1 shkronjat c) dhe ?), si dhe neni 33 pika 4 të ligjit nr. 9877/2008 “Për organizimin e pushtetit gjyqësor në RSh”.