"PËR STATUSIN E GJYQTARËVE DHE PROKURORËVE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË "   |   96/2016

Neni 126: Pezullimi i hetimeve

1. Inspektori i Lartë i Drejtësisë vendos pezullimin e hetimit disiplinor kur është duke u zhvilluar hetim penal ose një proces gjyqësor penal, administrativ ose civil:

a. në të cilat, njëra nga palët është magjistrati;

b. shkelja e dyshuar lidhet me të njëjtat fakte, për të cilat do të merret vendimi.

2. Hetimi pezullohet deri në dhënien e vendimit të formës së prerë të institucionit kompetent.

3. Ankuesi, magjistrati, gjykata, prokuroria dhe Këshilli njoftohen me shkrim për vendimin e pezullimit. Gjykata, prokuroria e interesuar ose institucione të tjera i dërgojnë Inspektorit të Lartë të Drejtësisë pa vonesë çdo vendim që merret gjatë hetimit dhe procesit përkatës.

4. Inspektori i Lartë i Drejtësisë i referohet vetëm fakteve mbi të cilat bazohet vendimi i formës së prerë i gjykatës. Vendimi i formës së prerë i gjykatës në favor të magjistratit nuk pengon hetimin nga Inspektori i Lartë i Drejtësisë për të përcaktuar përgjegjësinë disiplinore të magjistratit.

5. Pezullimi i hetimeve ndërpret afatet e procedimit të parashikuara nga neni 117, i këtij ligji, për Inspektorin e Lartë të Drejtësisë.

6. Vendimi për pezullimin e hetimit nuk ankimohet.

Përmbajtja

      1. Neni 126 rregullon rastet e pezullimit të hetimit disiplinor nga Inspektori i Lartë i Drejtësisë dhe vjen në bazë të neneve 140 pika 1 dhe 148/d pika 1 të Kushtetutës, si dhe nenit 147/d pikat 1 dhe 5. Këto norma kushtetuese përcaktojnë se gjyqtari/prokurori mban përgjegjësi disiplinore sipas ligjit, se hetimi disiplinor kryhet nga ILD sipas procedurës së përcaktuar me ligj dhe se procedura e vendimmarrjes së ILD rregullohet me ligj.

       

      1. Qëllimi i nenit 126 është të rregullojë një pjesë të procedurës së hetimit disiplinor të magjistratit, që lidhet me rastet kur gjatë zhvillimit të hetimit disiplinor dalin pengesa objektive në përcaktimin e faktit disiplinor. Bëhet fjalë për ato raste, kur një organ tjetër – gjykatë ose prokurori, është duke zhvilluar një proces të kërkimit dhe mbledhjes së provave për vërtetimin e faktit, që njëkohësisht qëndron në themel të hetimit disiplinor. Për të shmangur rezultate të ndryshme të faktit nga organe të ndryshme shtetërore, Ligji për Statusin nëpërmjet nenit 126 ka parashikuar institutin e pezullimit të hetimit disiplinor gjer në dhënien e vendimit përfundimtar nga gjykata ose prokuroria mbi rastin në fjalë. Në këtë mënyrë, gjykata dhe prokuroria kanë përparësi në vërtetimin e faktit në raport me organin administrativ – ILD në rastin konkret. Ky i fundit ka detyrimin të pezullojë hetimin disiplinor gjer në zgjidhjen e çështjes në gjykatë apo në prokurori me vendim të formës së prerë.
      1. Neni 126 bën pjesë tek dispozitat procedurale të vendosura në Kreun II “Procedurat Hetimore” të Pjesës V të Ligjit për Statusin për Përgjegjësinë Disiplinore, Civile dhe Penale të magjistratit. Në këtë mënyrë, kjo dispozitë rregullon veprimtarinë e ILD-së në një moment të hetimit disiplinor të magjistratit, kur evidentohet pengesë në përcaktimin e faktit të shkeljes disiplinore gjer në zhdukjen e kësaj pengese.

       

      1. Neni 126 përbëhet nga 6 pika dhe mbulon rastet e pezullimit të hetimit disiplinor (pika 1); kohëzgjatjen e pezullimit të hetimit disiplinor (pika 2); subjektet që i njoftohet vendimi për pezullimin e hetimit disiplinor dhe detyrat e këtyre institucioneve (pika 3); vlerën e vendimit gjyqësor në raport me procedimin disiplinor (pika 4); efektin e pezullimit të hetimit disiplinor ndaj afateve të parashkrimit (pika 5); dhe ndalimin e ankimit ndaj vendimit të pezullimit të hetimit disiplinor (pika 6).
      1. Lidhur me subjektet, neni 126 i kundrejtohet në mënyrë të shprehur Inspektorit të Lartë të Drejtësisë, i cili zbaton rregullat e këtij neni brenda një intervali kohor të caktuar “pas fillimit të hetimit disiplinor gjer përpara përfundimit të hetimit disiplinor. Në vendimmarrjen për pezullimin e hetimit disiplinor, ILD kryen një proces të thjeshtë vlerësimi të fakteve të shkeljes disiplinore që po heton dhe për këtë qëllim bashkëpunon me gjykatën apo prokurorinë, që ka në proces shqyrtimin e mosmarrëveshjes, për të njëjtat fakte që zhvillohet hetimi disiplinor. Nga ana tjetër, rregullat e nenit 126 janë të zbatueshme edhe për magjistratin, që është në hetim disiplinor, i cili në zbatim të të drejtës për t’u mbrojtur përgjatë procedimit disiplinor, i referohet kësaj dispozite për të prapësuar mbi rregullshmërinë e procesit që zhvillohet ndaj tij (nenet 129 dhe 141 të Ligjit për Statusin). Së fundmi, neni 126 vendos disa rregulla të thjeshta edhe për prokurorinë apo gjykatën, që ka në proces shqyrtimin e mosmarrëveshjes, të cilat me marrjen njoftim për pezullimin e hetimit disiplinor, detyrohen të njoftojnë vendimet e tyre pa vonesë pranë ILD-së.

       

      1. Neni 126 rregullon rastet e pezullimit të hetimit disiplinor ndaj magjistratit, që nënkupton se ILD ka nisur një proces administrativ hetimor me vendim formal për fillimin e hetimit disiplinor mbi bazë ankese sipas nenit 123 të Ligjit për Statusin apo me nismë të vetë ILD-së sipas nenit 124 të Ligjit për Statusin. Nxjerrja e vendimit për fillimin e hetimit disiplinor nënkupton se ILD ka mbledhur disa fakte dhe prova, që mbështesin dyshime të arsyeshme se shkelja disiplinore mund të jetë kryer nga magjistrati (shih pikën 1 të nenit 123 dhe pikën 1 të nenit 124). Nga ana tjetër, vendimi për fillimin e hetimit disiplinor duhet domosdoshmërisht të tregojë parashtrimin e rrethanave të pretenduara të faktit, si dhe provat e mbledhura (shih pikën 3 shkronjat ‘c’ dhe ‘?’ të nenit 123, si dhe pikën 3 të nenit 124).

       

      1. Shkak për pezullimin e hetimit disiplinor është ekzistenca e një procesi tjetër, që ka në objektin e tij vërtetimin e faktit dhe që zhvillohet nga një organ tjetër (gjykatë ose prokurori), të cilës me ligj i lejohet mbledhja e provave. Bëhet fjalë gjithmonë për proces gjyqësor, i cili në rastin e procesit penal shoqërohet edhe nga faza e hetimit paraprak. Neni 126 i parashikon të tre llojet e proceseve gjyqësore që njeh legjislacioni procedural shqiptar: 
      1. hetimi paraprak dhe gjykimi i veprave penale, të cilat janë në kompetencë të prokurorive dhe gjykatave të juridiksionit të përgjithshëm, si dhe të prokurorive dhe gjykatave të posaçme kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar. Procesi gjyqësor që i jep shkak pezullimit të hetimeve mund të jetë procedim penal në fazën e hetimeve paraprake ose në gjykim. Në varësi të fazës ku gjendet procedimi penal, ILD orientohet për të bashkëpunuar me organin procedues: pra kur procedimi është në fazën e hetimit paraprak, ai bashkëpunon me prokurorinë, ndërsa kur procedimi është në fazën e gjykimit, ai bashkëpunon me gjykatën;
      2. gjykimi administrativ, i cili është në kompetencë të gjykatave administrative;
      3. gjykimi civil, i cili është në kompetencë të gjykatave të juridiksionit të përgjithshëm.

       

      1. Që një proces gjyqësor t’i japë shkak pezullimit të hetimit disiplinor, duhet që ai të ketë tiparin e lidhjes me hetimin disiplinor. Kjo lidhje duhet të jetë në dy komponentët e mëposhtëm: 
      1. në drejtim të subjektit, pra që magjistrati që është në hetim disiplinor të jetë palë në procesin gjyqësor. Në identifikimin e cilësisë “palë në proces gjyqësor” duhet mbajtur parasysh që bëhet fjalë për zotësinë individuale të magjistratit për të marrë pjesë në proces dhe jo për rastin, kur ai vepron si përfaqësues (për ilustrim të rastit përjashtues: pavarësisht se magjistrati merr pjesë në një procedim penal si prokuror i ?ështjes, ai në këtë rast vepron si përfaqësues i akuzës në emër të shtetit dhe nuk vepron në cilësinë individuale të tij).
      2. në drejtim të objektit të procedimit, në kuptimin që shkelja e dyshuar lidhet me të njëjtat fakte, për të cilat do të merret vendimi në procesin që po shqyrton prokuroria apo gjykata.

       

      1. Duhet saktësuar që neni 126 pika 1 përcakton rastet e pezullimit të detyrueshëm të hetimit disiplinor nga ILD. Ndërkohë, një rast tjetër i pezullimit disiplinor përcaktohet nga neni 130 pika 3 e Ligjit për Statusin i jep mundësinë e vlerësimit ILD-së për të vendosur pezullimin nëse ai çmon se hetimi disiplinor i shkeljes, që lidhet me një çështje në proces në gjykatë ose prokurori, mund të konsiderohet si ndërhyrje dhe mund të vërë në rrezik pavarësinë e magjistratit në gjykimin dhe hetimin e kësaj çështjeje. Në ndryshim nga pezullimi i detyrueshëm, ku magjistrati që po hetohet disiplinarisht është palë në procesin gjyqësor, në këtë rast bëhet fjalë për hetimin disiplinor të magjistratit, që po shqyrton një çështje në hetim paraprak apo në gjykim. Pra, tek pezullimi i detyrueshëm i hetimit disiplinor, magjistrati është palë në procesin e hetimit paraprak apo gjyqësor, ndërsa tek pezullimi i hetimit disiplinor sipas nenit 130 pika 3, magjistrati është duke shqyrtuar çështjen në hetim paraprak apo gjykim. Rrjedhimisht, arsyetimi i vendimit për pezullimin e hetimit disiplinor sipas nenit 130 pika 3 shkronja ‘a’ e Ligjit për Statusin është i ndryshëm nga ai i vendimit për pezullimin e hetimit disiplinor sipas nenit 126. Konkretisht, vendimi sipas nenit 130 pika 3 shkronja ‘a’ duhet t’i japë përgjigje pyetjeve: i) cila është lidhja e shkeljes disiplinore me çështjen që është në proces në gjykatë apo prokurori; ii) pse hetimi disiplinor nuk duhet të vazhdojë gjersa ?ështja në proces në gjykatë apo prokurori të zgjidhet me vendim të formës së prerë; iii) pse vazhdimi i hetimit disiplinor mund të konsiderohet si ndërhyrje dhe mund të cenojë pavarësinë e magjistratit në shqyrtimin gjyqësor apo në hetimin e ?ështjes në proces në gjykatë apo në prokurori[1].

       

      1. Pezullimi i hetimit disiplinor ndërpret afatet e hetimit disiplinor të ILD, që nënkupton se përllogaritja e afatit ndalon ditën e nxjerrjes së vendimit të pezullimit dhe vazhdon të ecë, në ditën kur bie shkaku i ndërprerjes. Kështu, në pikën 5 të nenit 126 përcaktohet se në rastin kur ILD vendos pezullimin e hetimit disiplinor, atëherë afatet e procedimit ndërpriten[2]. Është e qartë, që afatet e procedimit rifillojnë të ecin në ditën që ILD vendos heqjen e pezullimit të hetimit disiplinor.

       

      1. Në pikën 2 të nenit 126 përcaktohet kohëzgjatja e pezullimit të hetimit disiplinor, gjer në momentin kur vendimi, që përfundon procesin nga institucioni kompetent (prokuroria apo gjykata), merr formë të prerë. Forma e prerë e vendimit nënkupton momentin kur vendimi bëhet përfundimtar dhe i ekzekutueshëm (shih nenin 451 të K.Pr.Civile, që zbatohet në gjykimet civile dhe administrative, si dhe nenin 462 pika 3 të K.Pr.Penale që zbatohet në gjykimet penale). Për marrjen në kohën e duhur të informacionit se vendimi që i ka dhënë shkak pezullimit të hetimit disiplinor, ka marrë formë të prerë, pika 3 e nenit 126 përcakton detyrimin e gjykatës, prokurorisë së interesuar apo institucioneve të tjera, që mund ta administrojnë këtë informacion t’i përcjellin ILD-së pa vonesë çdo vendim që merret gjatë hetimit dhe procesit përkatës.

       

      1. Me marrjen e informacionit se vendimi ka marrë formë të prerë, procedimi disiplinor vazhdon të ecë aty ku është ndërprerë, si nga pikëpamja e afateve, ashtu edhe nga pikëpamja e veprimeve hetimore. ILD i referohet vetëm fakteve mbi të cilat bazohet vendimi i formës së prerë i gjykatës, të cilat janë të detyrueshme në përcaktimin e faktit të shkeljes nga pikëpamja objektive. Kjo nënkupton se, ashtu si? e ka përcaktuar edhe pika 4 e nenit 126, nëse gjykata ka dhënë një vendim të favorshëm për magjistratin (pafajësie apo pushimi të procedimi disiplinor) për shkak të elementëve subjektivë të verifikuar në një proces gjyqësor, ky fakt nuk pengon hetimin nga ILD për të përcaktuar përgjegjësinë disiplinore të magjistratit në procesin administrativ të hetimit disiplinor. Në këtë drejtim, vlen të evidentohet arsyetimi i Gjykatës Kushtetuese, e cila në kontekstin e parimit të mosdënimit dy herë për të njëjtën vepër, është shprehur “Përgjegjësia penale dhe ajo disiplinore kanë natyrë dhe objektiva të ndryshëm, janë subjekt i standardeve të ndryshme mbi provën dhe kanë elemente përbërës të ndryshëm, po ashtu nuk përjashtojë njëra-tjetrën. Për rrjedhojë, autoritetet disiplinore nuk janë të detyruar të përfundojnë procedimin disiplinor kur fillon një çështje penale për të njëjtën shkelje. Për të evituar shkeljen e parimit ne bis in idem këto autoritete duhet të kenë mundësinë të përfundojnë procedurën nëse ata e konsiderojnë që çështja disiplinore ka natyrë penale (natyra e shkeljes dhe pesha e masës disiplinore korresponduese do të jenë kriteret drejtuese në dritën e jurisprudencës së GJEDNJ-së). Në rast se shkelja subjekt i procesit penal nuk është e njëjtë me shkeljen që lind nga fakte identike ose kur procesi disiplinor nuk ka natyrë penale, nuk ka arsye për të përfunduar procesin disiplinor për shkak të fillimit të procesit penal bazuar në të njëjtin material disiplinor”[3].

       

      1. Së fundmi, në nenin 126 pika 3 përcaktohet detyrimi i ILD-së që vendimin e pezullimit t’ia njoftojë me shkrim ankuesit, magjistratit, gjykatës, prokurorisë dhe Këshillit. Qëllimi i njoftimit është i ndryshëm: ankuesi, magjistrati dhe Këshilli njoftohen meqë janë subjekte të procedurës disiplinore, duke iu dhënë mundësia të monitorojnë cilësinë e procesit disiplinor që zhvillohet. Në këtë pikë duhet evidentuar se pika 5 e nenit 126 e ndalon mundësinë e ankimimit të vendimit të pezullimit të nxjerrë nga ILD, duke e konsideruar atë si vendim të ndërmjetëm, i cili kontrollohet në përfundim të procesit. Ndërsa gjykata dhe prokuroria e interesuar njoftohen për vendimin e pezullimit me qëllim të dyfishtë: nga njëra anë, përmes këtij njoftimi fillon bashkëpunimi ndërinstitucional midis tyre për shkëmbimin e informacioneve të duhura, që lidhet me faktet e çështjes. Nga ana tjetër, gjykata dhe prokuroria e interesuar marrin dijeni se ka një shkak të shtuar për të përshpejtuar procesin, nga i cili varet hetimi disiplinor.

       

      [1] Shih faqe 40-41 të Manualit për Hetimet Disiplinore ndaj Gjyqtarëve dhe Prokurorëve, në adresën http://www.euralius.eu/images/2017/Manual-per-Hetimet-Disiplinore-ndaj-Gjyqtareve-dhe-Prokuroreve-AL-17-09-07.pdf, vizituar për herë të fundit më 29.01.2018

      [2] Në fakt neni 126 pika 5 ka një pasaktësi sepse parashikon ndërprerjen e afateve, duke iu referuar afateve të procedimit, që është titulli i nenit 118, ndërsa si normë e referuar është neni 117 që vendos afatet e parashkrimit të shkeljes disiplinore. Pezullimi i afatit të parashkrimit nuk ka kuptim sepse përllogaritja e tij ka përfunduar në ditën që ILD ka nxjerrë vendimin për fillimin e hetimit disiplinor, që është një akt procedural që i paraprin vendimit për pezullimin e hetimit disiplinor sipas nenit 126

      [3] Shih paragrafin 112 të vendimit nr. 34, datë 10.04.2017 të Gjykatës Kushtetuese, Shoqata Kombëtare e Gjyqtarëve dhe Unioni i Gjyqtarëve, për kushtetutshmërinë e Ligjit për Statusin.

      1. Në Shqipëri, përpara miratimit të Ligjit për Statusin, verifikimi apo inspektimi[1] i përgjegjësisë disiplinore të gjyqtarëve të shkallës së parë dhe të dytë rregullohej nga ligji nr. 8811/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e KLD-së”, i ndryshuar, ligji nr. 9877/2008 “Për organizimin e pushtetit gjyqësor në RSh”, i ndryshuar dhe ligji nr. 8678/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e Ministrisë së Drejtësisë”, i ndryshuar. Ndërsa, verifikimi i përgjegjësisë disiplinore të prokurorëve, me përjashtim të Prokurorit të Përgjithshëm parashikohej nga ligji nr. 8737/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e prokurorisë në RSh”, i ndryshuar. Këto ligje nuk parashikonin mundësinë e pezullimit të detyrueshëm të procesit të verifikimit nga struktura inspektuese. Jo vetëm kaq, por praktika e Këshillit të Lartë të Drejtësisë dhe praktika gjyqësore eci në drejtimin që pranonte se procesi disiplinor mund të vijonte paralelisht me procesin gjyqësor (penal, civil apo administrativ), duke i vlerësuar ata si autonomë të njëri-tjetrit. Kështu, në një rast të tillë, Kolegjet e Bashkuara gjatë shqyrtimit të ankimit të një gjyqtari ndaj vendimit të KLD-së për shkarkimin e tij nga detyra, e refuzuan kërkesën për pezullimin e çështjes gjer në përfundimin e procedimit penal ndaj gjyqtarit, duke arsyetuar shprehimisht “Procedimi nga ana e organit të akuzës për hetimin e një fakti penal dhe përgjegjësia penale nuk lidhet dhe nuk ndikon në procesin që zhvillohet për hetimin dhe vërtetimin nëse ekziston apo jo përgjegjësia disiplinore, jo vetëm sepse organet që verifikojnë faktet janë të ndryshme dhe veprojnë në bazë të rregullave procedurale të ndryshme, por edhe sepse sanksionet që aplikohen për secilin rast janë të ndryshme dhe kanë shkaqe ligjore të ndryshme. Procedimi penal apo disiplinor mund të zhvillohen edhe njëkohësisht, por ata nuk shuajnë apo përjashtojnë njëri tjetrin për të vepruar secili organ sipas të drejtave dhe kompetencave të përcaktuara në ligjet specifike[2][3].

       

      1. Analizën e Sistemit të Drejtësisë, Grupi i Ekspertëve të Nivelit të Lartë pranë Komisionit të Posaçëm Parlamentar për Reformën në Sistemin e Drejtësisë ka bërë një paraqitje të situatës së verifikimit të përgjegjësisë disiplinore të gjyqtarëve dhe të prokurorëve, por pa u ndalur posaçërisht tek nevoja për të patur rregulla për pezullimin e hetimit disiplinor. Në relacionin shpjegues të Ligjit për Statusin nuk është evidentuar në mënyrë specifike si mangësi mungesa e rregullave për pezullimin e hetimit disiplinor, por shënohet si risi e Ligjit për Statusin përcaktimi i plotë dhe i qartë i procedurës hetimore, “duke parashikuar afatet e parashkrimit të hetimit të shkeljes disiplinore, afatet e procedimit të shkeljes në Zyrën e Inspektorit të Lartë të Drejtësisë, procedurën e paraqitjes së ankesave pranë këtij Inspektorati, kriteret për pranueshmerinë e ankesës, shqyrtimi fillestar, vlerësimi dhe verifikimi i ankesës, vendimi që ILD merr për fillimin e hetimit bazuar në ankesë ose kryesisht, zgjerimi ose ndryshimi i objektit të hetimit, rastet e pezullimit të hetimit, të drejtat dhe detyrimet e magjistratit gjatë hetimit, ecuria e hetimeve, marrja në pyetje e magjistratit ose e dëshmitarëve, marrja e provave që i shërbejnë hetimit nga institucione të tjera, dokumentimi dhe mbyllja e hetimit, zgjidhja me marrëveshje e shkeljes disiplinore që i atribuohet magjistratit dhe paraqitja e kësaj marrëveshje për shqyrtim të mëtejshëm pranë Këshillit (Gjyqësor ose të Prokurorisë)”[4].

       

      [1] Procedura e shqyrtimit administrativ për mbledhjen e provave dhe vërtetimin e fakteve të shkeljes disiplinore për gjyqtarët dhe prokurorët emërtohej proces verifikimi ose inspektimi, ndërsa termi “hetim disiplinor” u prezantua për herë të parë me ndryshimet kushtetuese të vitit 2016, si dhe me Ligjin për Statusin

      [2] Vendimet nr.15/2011 dhe nr.22/2008 të Gjykatës Kushtetuese (citim i vetë Kolegjeve të Bashkuara)

      [3] Shih vendimin nr. 5, datë 12.12.2013 i Kolegjeve të Bashkuara të Gjykatës së Lartë, kërkues N.T për kundërshtimin e vendimit të KLD-së për shkarkimin e tij nga detyra, faqe 9, paragrafi 1.

      [4] Shih faqen 13 të këtij relacioni në https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2016/07/Relacioni-1.pdf , vizituar për herë të fundit më 22.02.2018

      1. Dokumentet bazë ndërkombëtare të përdorura për konceptimin dhe përfshirjen e rregullave për përgjegjësinë disiplinore tek Ligji për Statusin, siç citohet edhe në relacionin shpjegues, janë Raporti i ENCJ “Standardet Minimale Gjyqësore V, Procedimet disiplinore dhe përgjegjësia e gjyqtarëve”[1], dhe Opinionin nr. 3(2002)[2] i Këshillit Konsultativ të Gjyqtarëve Evropianë, mbi rregullat dhe parimet që normojnë sjelljen profesionale të gjyqtarëve, në veçanti etikën, paanshmërinë dhe papajtueshmërinë me detyrën. Këto dokumente vendosin theksin kryesor tek parimi i ligjshmërisë së procedimit disiplinor, duke kërkuar që organi hetimor i përgjegjësisë disiplinore dhe procedurat e veprimit e të vendimmarrjes së tij, duhet të përcaktohen me ligj.

       

      [1] Shih standardet 7-9 në faqen 41 të këtij Raporti

      [2] Shih paragrafin 77 të këtij Opinioni

  • Raporte, opinione, rekomandime dhe deklarata 

    Rrjeti Evropian i Këshillave të Gjyqësorit, Standardet Minimale Gjyqësore V: Procedimet disiplinore dhe përgjegjësia e gjyqtarëve, 5 Qershor 2015 (Versioni në gjuhën angleze https://www.encj.eu/images/stories/pdf/GA/Hague/encj_report_minimum_standards_v_adopted_ga_june_2015.pdf, vizituar për herë të fundit në datën 29.01.2018); 

    Këshilli Konsultativ i Gjyqtarëve Evropianë, Opinioni Nr. 3(2002) për rregullat dhe parimet e qeverisjes së sjelljes profesionale të gjyqtarëve, veçanërisht etikës, paanshmërisë dhe papajtueshmërisë me detyrën i Këshillit (Versioni në gjuhën angleze https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?p=&Ref=CCJE=FEF2E0&BackColorIntranet=FEF2E0&BackColorLogged=c3c3c3&direct=true, vizituar për herë të fundit më 29.01.2018);

  • Analizë e Sistemit të Drejtësisë në Shqipëri, Qershor 2015, hartuar nga Grupi i Ekspertëve të Nivelit të Lartë pranë Komisionit të Posaçëm Parlamentar për Reformën në Sistemin e Drejtësisë, http://www.reformanedrejtesi.al/sites/default/files/dokumenti_shqip_0.pdf, vizituar për herë të fundit më 29.01.2018; 

    Relacioni për projektligjin “Për statusin e gjyqtarëve dhe të prokurorëve në Republikën e Shqipërisë”, https://www.parlament.al/wp-content/uploads/2016/07/Relacioni-1.pdf , vizituar për herë të fundit më 22.02.2018;

  • Kushtetuta: 

    Neni 140 pikat 1 dhe 2 “gjyqtari mban përgjegjësi disiplinore, sipas ligjit” dhe “gjyqtari shkarkohet kur”; 

    Neni 148/d pikat 1 dhe 2 “prokurori mban përgjegjësi disiplinore, sipas ligjit” dhe “prokurori shkarkohet kur”; 

    Neni 147/a pika 1 shkronja b) “KLGj ... vendos për masat disiplinore ndaj gjyqtarëve të të gjitha niveleve”; 

    Neni 149/a pika 1 shkronja b) “KLP ... vendos për masat disiplinore ndaj prokurorëve të të gjitha niveleve”; dhe 

    Neni 147/d pika 1 “ILD është përgjegjës për verifikimin e ankesave, hetimin me nismë  të shkeljeve dhe fillimin e procedimit disiplinor ndaj gjyqtarëve dhe prokurorëve të të gjitha niveleve”. 

    Ligji: 

    Neni 2 shkronja ë), neni 100, neni 129, neni 130 pika 3 shkronja ‘a’, neni 133 pika 3 shkronjat ‘c’ dhe ‘d’, neni 141, neni 142 pika 3 shkronja ‘a’, neni 160 pika 5, neni 172 pikat 3 dhe 4 të ligjit nr. 96/2016 “Për statusin e gjyqtarëve dhe të prokurorëve në RSh”.

  • Asnjë koment
  • Vendime të Gjykatës Kushtetuese 

    Vendimi nr. 34, datë 10.04.2017 të Gjykatës Kushtetuese, Shoqata Kombëtare e Gjyqtarëve dhe Unioni i Gjyqtarëve, për kushtetutshmërinë e Ligjit për Statusin. 

    Vendime të Gjykatës së Lartë 

    Vendimi nr. 5, datë 12.12.2013 i Kolegjeve të Bashkuara, kërkues N.T, për kundërshtimin e vendimit të KLD-së për shkarkimin e tij nga detyra e gjyqtarit.

  • Programi i Bashkimit Evropian, Euralius IV, “Manual për hetimet disiplinore ndaj gjyqtarëve dhe prokurorëve”, versioni në gjuhën shqipe në adresën http://www.euralius.eu/images/2017/Manual-per-Hetimet-Disiplinore-ndaj-Gjyqtareve-dhe-Prokuroreve-AL-17-09-07.pdf, vizituar për herë të fundit më 29.01.2018.

  • Ligje 

    Nenet 140 dhe 149 pika 2 të Kushtetutës, përpara ndryshimit me ligjin nr. 76/2016; 

    Ligji nr. 9877/2008 “Për organizimin e pushtetit gjyqësor”, i ndryshuar; 

    Ligji nr. 8811/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e KLD-së”, i ndryshuar; 

    Ligji nr. 8678/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e Ministrisë së Drejtësisë”, i ndryshuar; 

    Ligji nr. 8737/2001 “Për organizimin dhe funksionimin e prokurorisë në RSh”, i ndryshuar.

Marsida Xhaferllari
Marsida Xhaferllari, Arta Vorpsi, Gent Ibrahimi, Alma Faskaj (Vokopola)