Përmbajtja

• Koment
  • Qëllimi

    1. Qëllimi i këtij neni është rregullimi i një prej llojeve të transferimeve të magjistratëve dhe konkretisht atij të përkohshëm për të krijuar mundësinë e plotësimit të vendeve vakante në rast pamundësie përmes skemës së delegimit. Pra, përmes këtij rregullimi ligjor krijohet mundësia për të patur një sistem efiçent, fleksibël për të zgjidhur situata problematike në lidhje me vendet e lira që krijohen në sistemin gjyqësor dhe të prokurorisë.

  • Objekti

    2. Neni parashikon rregulla për mënyrën dhe procedurën që duhet ndjekur në rastin e tranferimit të përkohshëm në një vend vakant, me ose pa kërkesë nga magjistrati që transferohet. Llojet e këtij tranferimi, i cili kryhet me pëlqim dhe pa pëlqim të magjistratit, si kriteret për secilin prej tyre. Në mënyrë më të detajuar neni trajton procedurën që ndiqet për transferimin e përkohshëm në Prokurinë e Posaçme.

  • Komente për çështje të ndryshme të dispozitës

    3. Neni parashikon mundësinë ligjore për caktimin e magjistratëve në detyrë në pozicione të përkohshme përmes tranferimit, por kjo ndodh vetëm me kusht që të ekzkistojë pamundësia e caktimit në atë pozicion të një magjistrati nga skema e delegimit. Neni gjithashtu vendos kufij për kohëgjatjen e këtij tranferimi, që nuk mund të jetë më shumë se një vit.

     

    Llojet e tranferimit të përkohshëm

    4. Tranferimi i përkohshëm në vendet vakante kryhet me pëlqim dhe pa pëlqim të magjistratit. Vendi përkohësisht vakant plotësohet përmes tranferimit të përkohshëm me magjistrat prej gjykatave apo prokurorive me ngarkesë më të ulët, që plotëson kriteret ligjore të pozicionit përkohësisht të lirë ku do tranferohet. Në këtë rast, Këshilli merr paraprakisht mendim e Kryetarit të gjykatës apo prokurorisë ku ushtron funksionin magjistrati me qëllim njohjen e situatës me ngarkesën e magjistratit apo nevojat e gjykatës apo prokurorisë në funksion të mirëfunksionimit dhe administrimin me efikasitet dhe efiçencë të procedurës së tranferimit. Fillimisht, Këshilli fton magjsitratët nëse ka ndonjë që të tranferohet me pëlqim dhe nëse nuk ka atëherë cakton magjistratin që do tranferohet në pozicionin e përkohshëm pa pëlqimin e tij.

     

    Tranferimi i përkohshëm në Prokurinë e Posaçme

    5. Në pikat 3, 4 dhe 5 neni rregullon kushtet kriteret dhe procedurën e tranferimit përkohësisht të prokurorit të shkallës së parë në Prokurorinë e Posaçme. Ky transferim ndodh me kusht që të ekzistojë nevoja për hetimin e çështjeve të veçanta që janë voluminoze dhe komplekse. Tranferimi bëhet me vendim të Drejtuesit të Prokurorisë së Posaçme. Kriteret ligjore që duhet të përmbushen para marrjes së vendimit të transferitmit të përkohshëm në Prokurorinë e Posaçme janë si vijon:

    a) Prokurori që kërkohet të transferohet duhet të japë pëlqimin për tranferim dhe respektimin e kushteve të sigurisë për besimin dhe konfidencialitetin në Prokurorinë e Posaçme sipas pikës 3 të nenit 47 të këtij ligji.

    b) Prokurori duhet këtë përvojë pune jo më pak se 5 vjet dhe kualifikim të veçantë që lidhet më çështjen që do hetojë.

    c) Drejtuesi i Prokurorisë së Posaçme, mund t’i kërkojë pëlqimin Kryetarit të prokurorisë së shkallës së parë për tranferimin e prokurorit që ushtron funksionin në prokurorinë që ai drejton.

    ç) Drejtuesi i Prokurorisë së Posaçme kërkon mendimin e Këshillit të Lartë të Prokurorisë për tranferimin. Këshilli i Lartë i Prokurorisë mund të jap mendimin brenda 3 ditëve pas marrjes së kërkesës, por ky mendim nuk është detyrues për Drejtuesin e Prokurorisë së Posaçme.

  • Konteksti historik

    6. Ligji nr. 9877, datë 18.02.2008 “Për organizimin e pushtetit gjyqësor në Republikën e Shqipërisë” në nenin 21 të tij parashikonte delegimin e magjistratëve për çështje konkrete duke pasur parasysh kritere të tilla si afërsinë gjeografike të gjyqtarit që delegohej nga gjykata ku do të caktohej, ngarkesën individuale të gjyqtarit dhe përkatësinë e seksionit. Me vendimin nr. 319 datë 03.05.2013 Këshilli i Lartë i Drejtësisë kishte përcaktuar kritere dhe mënyrën e delegimit të të gjyqtarëve. Pra, ligji i mëparshëm nuk parashikonte transferimin e përkohshëm të magjistratëve për një periudhë kohe por vetëm transferimin e gjyqtarëve me qëllim që të plotësonin trupat gjykuese për çështje konkrete. Gjithashtu, ligji, ndër të tjera, nuk parashikonte: a) rregullime të mjaftueshme lidhur me rastet dhe kriteret mbi të cilat vlerësohet dhe vendoset për delegimin e gjyqtarëve, b) mundësinë që delegimi të mos vendoset pa pëlqimin e gjyqtarit, si dhe c) as afate maksimale të delegimit[1]. Të gjitha këto mangësi janë plotësuar nga parashikimet e nenit 46, duke e bërë sistemin gjyqësor dhe të prokurorisë më efikas dhe më të mirëadministrueshëm në drejtim të plotësimit të vendeve përkohësisht vakante. Prandaj ky parashikim ligjor reflekton nevojën që paraqiste situata ligjore dhe nënligjore para miratimin të tij për të parashikuar rregullime të mëtejshme dhe të detajaura në këtë drejtim.

     

    [1]  http://www.reformanedrejtesi.al/sites/default/files/relacioni-1.pdf

  • Legjislacioni ndërkombëtar
    Asnjë koment
• Standarde ndërkombëtare/ Referenca ndërkombëtare/ Shembuj nga praktikat më të mira

  7. Neni ofron garancitë e standardeve ndërkombëtare, sipas të cilave magjistratët gëzojnë të drejtën për të mos u lëvizur nga detyra, që do të thotë që gjyqtari nuk mund të caktohet në një gjykatë tjetër ose t’i ndryshohet pozocioni pa vullnetin dhe pëlqimin e saj/tij të lirë. Pavarësisht këtij parimi që garanton pavarësinë, paanshmërinë dhe efiçencën e gjyqtarit, lejohet përjashtimisht që gjyqtari të tranferohet pa pëlqim në raste të parashikuara shprehimisht me ligj, të tilla si kur bëhet për të ndihmuar punën në një gjykatë tjetër.

  8. Këshilli i Evropës, Karta Evropiane Mbi Statusin e Gjyqtarit dhe Memorandumit Shpjegues, Strasburg, 8-10 Korrik 1998, pika 3.4, Appointments and Irremovability 3.4. A judge holding office at a court may not in principle be appointed to another judicial office or assigned elsewhere, even by way of promotion, without having freely consented thereto. An exception to this principle is permitted only in the case where transfer is provided for and has been pronounced by way of a disciplinary sanction, in the case of a lawful alteration of the court system, and in the case of a temporary assignment to reinforce a neighbouring court, the maximum duration of such assignment being strictly limited by the statute, without prejudice to the application of the provisions at paragraph 1.4 hereof. https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?p=&Ref=DAJ/DOC(98)23&Language=true e vizituar për herë të fundit më 14.05.2015

  9. Këshilli i OKB-së për Çështjet Ekonomike dhe Sociale, (ECOSOC), Projekt i Deklaratës Universale mbi Pavarësinë e Gjyqësorit (“Deklarata Singhvi”), Singhvi, 1985, pika 15 dhe 31, Posting, Promotion and Transfer 15. Except pursuant to a system of regular rotation or promotion, judges shall not be transferred from one jurisdiction or function to another without their consent, but when such transfer is in pursuance of a uniform policy formulated after due consideration by the judiciary, such consent shall not be unreasonably withheld by any individual judge. Discipline and Removal 31. In the event a court is abolished, judges serving on that court, except those who are elected for a specified term, shall not be affected, but they may be transferred to another court of the same status. https://www.icj.org/wp-content/uploads/2014/03/SR-Independence-of-Judges-and-Lawyers-Draft-eng.pdf e vizituar për herë të fundit më 14.05.2015

  10. Konferenca e 7-të Bienale të Kryetarëve të Gjykatave të Larta të Azisë dhe Paqësorit, Deklarata e Beijing mbi Parimet e Pavarësisë së Gjyqësorit në Rajonin Lawsia, të ndryshuar, Manila, 1997, pikat 29 dhe 30, Tenure 29. The abolition of the court of which a judge is a member must not be accepted as a reason or an occasion for the removal of a judge. Where a court is abolished or restructured, all existing members of the court must be reappointed to its replacement or appointed to another judicial office of equivalent status and tenure. Members of the court for whom no alternative position can be found must be fully compensated. 30. Judges must not be transferred by the Executive from one jurisdiction or function to another without their consent, but when a transfer is in pursuance of a uniform policy formulated by the Executive after due consultation with the judiciary, such consent shall not be unreasonably withheld by an individual judge. http://103.4.122.119/beijing-statement.htm e vizituar për herë të fundit më 14.05.2015

  11. Këshill i Evprovës, Rekomandimi i Komitetit të Ministrave të Shteteve Antëtare Për Pavarësinë, Efiçencën dhe Përgjegjësinë e Gjyqtarëve, RCM/Rec(2010)12,2010, kapitulli IV pika 52, Chapter VI – Status of the judge 52. A judge should not receive a new appointment or be moved to another judicial office without consenting to it, except in cases of disciplinary sanctions or reform of the organisation of the judicial system. https://www.coe.int/t/dghl/standardsetting/cdcj/CDCJ%20Recommendations/CMRec(2010)12E_%20judges.pdf e vizituar për herë të fundit më 14.05.2015

  12. Komisioni i Venecias, Raport mbi Pavarësinë e Sistemit Gjyqësor, Pjesa e I-rë: Pavarësia e Gjyqtarëve, Venecia, 12-13 Mars 2010, pika 82, V. Conclusions 82. The following standards should be respected by states in order to ensure internal and external judicial independence: 1. The basic principles relevant to the independence of the judiciary should be set out in the Constitution or equivalent texts. These principles include the judiciary's independence from other state powers, that judges are subject only to the law, that they are distinguished only by their different functions, as well as the principles of the natural or lawful judge pre-established by law and that of his or her irremovability. 2. All decisions concerning appointment and the professional career of judges should be based on merit applying objective criteria within the framework of the laë,http://www.venice.coe.int/webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-AD%282010%29004-e e vizituar për herë të fundit më 14.05.2015

• Materiale legjislative

  13. Relacioni për Ligjin Nr. 96/2016, faqa 3 dhe 4 “Ligji (i mëparshëm) nuk parashikon rregullime të mjaftueshme lidhur me kompetencën, rastet dhe kriteret mbi të cilat vlerësohet dhe vendoset për delegimin e gjyqtarëve për shqyrtimin e çështjeve të caktuara për një kohë të caktuar në një gjykatë tjetër, të ndryshme nga ajo ku ushtrojnë rregullisht detyrën. Ligji nuk i parashikon afatet maksimale të delegimit dhe rastin e delegimit për caktimin e përkohshëm të gjyqtarit në funksione drejtuese. Po kështu, ligji nuk parashikon shprehimisht se delegimi nuk mund të vendoset pa pëlqimin e gjyqtarit. Deri më sot KLD-ja nuk i ka kushtuar vëmendjen e duhur këtij aspekti të parimit të palëvizshmërisë së gjyqtarit nga detyra, i cili duhet të respektohet. Ligji nuk parashikon kompetenca dhe procedura të qarta dhe të mjaftueshme, objektive e transparente për rastet kur transferimi i gjyqtarëve duhet të bëhet edhe pa pëlqimin e tij për rrethana të lidhura me riorganizimin e gjykatave, sipas ligjit dhe në funksion të garantimit të shërbimit gjyqësor në territor dhe në lëndë gjyqësore. http://www.reformanedrejtesi.al/sites/default/files/relacioni-1.pdf , e vizituar për herë të fundit 13.05.2017.

• Dispozita të lidhura

  Neni 47 pika 3 e ligjit nr. 96.2016 “Për Statusin e Gjyqtarë dhe Prokurorëve në Republikën e Shqipërisë”.

• Akte nënligjore
  Asnjë koment
• Vendime
  Asnjë koment
• Bibliografia
  Asnjë koment
• Arkiva

  Neni 21 i Ligjit Nr.  9877/2008 “Për organizimin e Pushtetit Gjyqësor në Repulikën e Shqipërisë (ReS)”.

  Vendimin nr. 319, datë 03.05.2013 i Këshillit të Lartë të Drejtësisë “Për kriteret dhe mënyrën e delegimit të gjyqtarëve për shqyrtimin e një çëshjte gjyqësore”.