Përmbajtja

• Koment
  • Qëllimi
    1. Qëllimi i kësaj dispozite është të zbatojë detyrimin e rrjedhur nga paragrafi 3 i nenit 28 të Kushtetutës, si dhe të garantojë zbatimin e praktikës më të mirë të GJEDNJ në lidhje me caktimin, kur është e mundur, të masave të sigurimit alternative ndaj masave të sigurimit që heqin lirinë e personit. Po kështu, ndryshimet e sjella në këtë nen synojnë që ky lloj i masës së sigurimit të gjejë aplikim më të gjerë se më parë në praktikë.
  • Objekti
    2. Objekt i këtij neni është të përcaktojë: 

    a. rastet kur caktohet masa e sigurimit të garancisë pasurore dhe kriteret për aplikimin e saj;

    b. procedurën e ndjekur për caktimin e garancisë pasurore;

    c. organin procedues përgjegjës për caktimin dhe ekzekutimin e kësaj mase sigurimi;

    ç. pasojat në rastin e mos respektimit të masës së vendosur.

  • Komente për çështje të ndryshme të dispozitës
    3. Garancia pasurore është një prej masave shtrëguese të përcaktuara në nenin 232 të K.Pr.P. Në këtë dispozitë masat shtrënguese janë renditur nga ligjvënësi sipas gravitetit të tyre, duke filluar nga ndalimii daljes jashtë shtetit deri tek shtrimi i përkohshëm në një spital psikiatrik. Ndër 7 llojet e masave shtrënguese garancia pasurore renditet e katërta dhe rregullimi i saj bëhet më pas në nenin 236 të K.Pr.P.

     

    4. Ligjvënësi nuk ka dhënë një përkufizim të garancisë pasurore, por referuar përmbajtjes së nenit 236 të K.Pr.P. ajo mund të përkufizohet si një ndër llojet e masave shtrënguese, me anë të së cilës personi që dyshohet se ka kryer një vepër penale dhe ndaj të cilit ekziston rreziku i ikjes, garanton që nuk do t’i shmanget gjykimit deri në përfundim të tij, duke vendosur ai vetë ose një person tjetër, për llogari të shtetit një shumë parash si garanci për këtë qëllim.

     

    5. Në paragrafët 1 dhe 2 të nenit 236 të K.Pr.P. janë përcaktuar dy rastet kur ligjvënësi ka parashikuar mundësinë e aplikimit të garancisë pasurore nga ana e gjykatës: a) kur ndaj personit të dyshuar se ka kryer një vepër penale është caktuar më parë një masë sigurimi arrest në burg ose arrest në shtëpi, për shkakun se personi rrezikon të ikë dhe personi ofron kundrejt lirisë një garanci pasurore, me të cilën garanton mos largimin e tij deri në përfundim të gjykimit.; b) kur ekzistojnë kushtet për caktimin e masës së sigurimit arrest në burg ose arrest në shtëpi për shkak të rrezikut të ikjes së personit të dyshuar se ka kryer veprën penale dhe personi ofron një garanci pasurore kundrejt lirisë, duke garantuar mos largimin e tij deri në përfundim të gjykimit.

     

    6. Nga formulimi i dy paragrafëve të parë të nenit 236 të K.PR.P. rezulton se garancia pasurore mund të aplikohet si masë sigurimi vetëm nëse plotësohen këto kushte: a) ndaj personit është caktuar ose do të caktohet një masë sigurimi arrest me burg apo arrest në shtëpi; b) masa e sigurimit arrest në burg apo arrest në shtëpi është vendosur ose do të vendoset vetëm për shkakun e ekzistencës së rrezikut të ikjes së personit sipas kushtit të përcaktuar në shkronjën b) të paragrafit 3 të nenit 228 të K.Pr.P.; c) vetë personi i dyshuar ose një person tjetër ofrojnë një shumë monetare të përshtatshme si garanci për të vërtetuar se nuk do të largohet deri në përfundim të gjykimit, duke kërkuar të hetohet në gjendje të lirë.

     

    7. Siç vërehet nga formulimi i paragrafëve 1 dhe 2 të këtij neni, aplikimi i garancisë pasurore si masë sigurimi shtrënguese lidhet ngushtë me dy llojet e tjera të masave të sigurimit, atë të arrestit me burg, parashikuar nga neni 238 i K.Pr.P. [Hyperlink] dhe atë të arrestit në shtëpi, parashikuar nga neni 237 i K.Pr.P., duke qenë një alternativë e këtyre masave të sigurimit për heqjen e lirisë së personit. Kjo alternativë e zbatimit të masave të sigurimit për heqjen e lirëisë parashikohet shprehimisht në nenin 5 § 3 të KEDNJ, si dhe pikën 3 të nenit 28 të Kushtetutës, e cila ka deleguar tek ligjvënësi rregullimin me ligj të procedurës që ndiqet në këto raste. Për të zbatuar këtë detyrim kushtetues neni 236 i K.Pr.P. ka rregulluar mënyrën se si personi të cilit i është hequr liria mund të gjykohet në gjendje të lirë, kundrejt garancisë pasurore. Por, megjithëse Kushtetuta dhe KEDNJ përdorin termin “personi i paraburgosur”, me të cilin si rregull kuptohet personi i cili është në gjendje arresti, ligjvënësi ka barazuar me këtë person edhe personin ndaj të cilit është caktuar ose do të caktohet masa e sigurimit “arrest në shtëpi”, pasi pasoja e ardhur edhe nga kjo lloj mase sigurimi është sërish heqja e lirisë së personit, pavarësisht se ai nuk vendoset në një institucion paraburgimi, por në një banesë. Megjithëse gjithashtu një masë sigurimi me të cilën hiqet liria e personit, është përjashtuar nga apilikimi i garancisë pasurore masa e sigurimit me të cilën vendoset shtrimi i përkohshëm i personit në një spital psikiatrik sipas nenit 239 të K.Pr.P, pasi në rastet e caktimit të një mase të tillë personi rezulton se është i sëmurë mendërisht dhe lirmi i tij do të rrezikonte si jetën e tij, ashtu edhe të të tjerëve.

     

    8. Në kushtet e caktuara nga paragrafët 1 dhe 2 të nenit 236 të K.Pr.P. për aplikimin e garancisë pasurore si masë sigurimi alternative ndaj masave të sigurimit për heqjen e lirisë, ligjvënësi ka theksuar faktin se kjo alternativë mund të aplikohet vetëm në rastin kur masa e sigurimit për heqjen e lirisë është vendosur për ekzistencën e rrezikut të ikjes së personit të dyshuar se ka kryer një vepër penale, sipas shkronjës b) të paragrafit 3 të nenit 236 të K.Pr.P. Pra, nëse masa e sigurimit personal për heqjen e lirisë së personit, arrest në burg ose arrest në shtëpi janë vendosur duke u bazuar në një prej dy kushteve të tjera të parashikuara nga neni 228 i K.Pr.P., garancia pasurore nuk mund të aplikohet si masë sigurimi. Kjo, pasi qëllimi kryesor i parashikimit të kësaj lloji mase sigurimi është që të shmanget aplikimi i masave të sigurimit që kufizojnë lirinë, duke garantuar njëkohësisht që personi të mos i shmanget gjykimit.

     

    9. Ky rregullim vjen në përputhje me parashikimin kushtetues, si dhe me praktikën e GJEDNJ në interpretimin e nenit 5 § 3 të KEDNJ, në të cilën kjo gjykatë është shprehur se garancia pasurore e parashikuar në këtë dispozitë synon të garantojë jo kompensimin e humbjes por, veçanërisht, paraqitjen e të akuzuarit në seancë (Manguras k. Spanjës[1] dhe Neumeister k. Austrisë[2] ). Sigurisht garancia pasurore mund të kërkohet për sa kohë ekzistojnë kushtet dhe kriteret e përcaktuara nga nenet 228, 229 dhe 230 të K.Pr.P. për heqjen e lirisë dhe nëse rreziku i ikjes mund të mënjanohet nëpërmjet garancisë pasurore ose garancive të tjera (Letelier k. Francës[3], Mus¸uc k. Moldavisë[4], Aleksandr Makarov k. Rusisë[5]). GJEDNJ ka theksuar se në pranimin e kërkesës për caktimin si masë sigurimi të garancisë pasurore gjykatat duhet të vlerësojnë fillimisht ekzistencën e kushteve dhe kritereve për caktimin e një mase sigurimi për heqjen e lirisë, e më pas nëse vijimi i heqjes së lirisë së personit është i domosdoshëm (Piotr Osuch k.Polonisë[6], Bojilov k. Bullgarisë[7], Skrobol k. Polonisë[8]). Aplikimi i garancisë pasurore si një masë alternative e atyre për heqjen e lirisë së personit nuk është një detyrim i gjykatës, por mund dhe duhet të aplikohet vetëm në rastet kur nëpërmjet kësaj mase arrihet të garantohet pjesëmarrja e personit deri në përfundim të gjykimit. Këtu rëndësi të veçantë merr respektimi nga ana e gjykatës i detyrimit të përcaktuar në shkronjën ç) të paragrafit 1 të nenit 245 të K.Pr.P. sa i përket arsyetimit të vendimit gjyqësor për caktimin e masës së siguirmit, duke treguar shkaqet e papërshtatshmërisë të masave të tjera të sigurimit, në rastet kur caktohen masa sigurimi për heqjen e lirisë. Kjo pasi nëse në vendimin për caktimin e masës së sigurimit arrest në burg apo arrest në shtëpi nuk është përcaktuar qartë fakti se shkaku për të cilën është caktuar kjo masë është ekzistenca e rrezikut të ikjes së personit, kërkesa për garanci pasurore nuk mund të pranohet.

     

    10. Garancia pasurore mund të paraqitet ose nga vetë personi i dyshuar se ka kryer veprën penale, ose nga një person tjetër, që shpreh vullnetin që të vendosë një garanci pasurore në favor të personit të dyshuar, deri në përfundim të gjykimit. Kjo mundësi është parashikuar në ligj, pasi në rastet kur personi është në gjendje arresti, ai e ka të pamundur fizikisht të paraqitet në bankë për të depozituar shumën e garancisë pasurore ose mund të ndodhë që personi të mos ketë mundësi financiare për të lënë një garanci të tillë. Kuptohet që në rastin kur garancia pasurore është depozituar nga një person i ndryshëm nga i dyshuari, nëse nuk konfiskohet sipas pikës 6 të nenit 236 të K.Pr.P., në përfundim të gjykimit ajo do t’i kthehet personit që ka depozituar shumën.

     

    11. Një diskutim që mund të ngrihet është fakti nëse me garanci pasurore do të kuptojmë vetëm një shumë monetare apo si e tillë mund të shërbejë vendosja në favor të shtetit e një pasurie të personit të dyshuar apo një personi tjetër, siç mund të jetë një pasuri e paluajtshme, kuota, aksione, etj. Ky diskutim mund të lindë për faktin se ligjvënësi nuk ka bërë një përkufizim të termit “garanci pasurore” në kuptim të nenit 236 të K.Pr.P. dhe referuar të drejtës civile, termi pasuri përfshin çdo send dhe të drejta mbi të cilët mund të ushtrohen të drejta pronësie. Pavarësisht këtij fakti, nga mënyra e formulimit të pargrafëve vijues të nenit 236 rezulton se e vetmja formë e garancisë pasurore që ligjvënësi ynë ka njohur është ajo e një shume monetare të depozituar në favor të shtetit. Kështu, në paragrafin 3 të tij neni 236 i K.Pr.P. përdor termin “shuma e garancisë pasurore”. Në vijim, në paragrafin 4 të këtij neni ligjvënësi sërish përcakton se kur pranon kërkesën gjykata përcakton “shumën që duhet të depozitohet, çka do të thotë se ajo mund të jetë vetëm një vlerë monetare që depozitohet në llogarinë bankare të gjykatës. Gjithashtu, edhe në paragrafët 5 dhe 6 të nenit 236 të K.Pr.P., ligjvënësi ka vijuar të përdorë terminologjinë “depozitimi i shumës së garancisë pasurore”, ç’ka tregon se ligji njeh vetëm këtë formë të garancisë pasurore. Kjo zgjedhje e ligjvënësit mund të ketë pasur si qëllim kryesor shmangien e procedurave të verifikimit të pronësisë që do të nevojiteshin për shembull në rastin e lënies si garanci pasurore të një pasurie të paluajtshme apo të sendeve të luajtshme, veçanërisht kjo në kushtet e problemeve në lidhje me titujt e pronësisë që ndeshen në vendin tonë. Ndërkohë duhet theksuar se as neni 5 § 3 i KEDNJ nuk ka bërë një përkufizim të termit “garanci pasurore”, duke e lënë një gjë të tillë në hapësirën e vlerësimit të vendeve anëtare.

     

    12. Megjithëse për aplikimin e garancisë pasurore si masë alternative sigurimi kërkesën duhet ta paraqesë personi i dyshuar, në paragrafin 3 të dispozitës ligjvënësi ka parashikuar se organi që përcakton shumën e garancisë pasurore që duhet të depozitohet është gjykata. Në këtë paragraf dhe në paragrafin 4 ligji ka përcaktuar edhe kriteret që duhet të ndjekë gjykata në përcaktimin e shumës së garancisë pasurore që duhet depozitohet për llogari të personit të dyshuar, si dhe afatin brenda të cilit duhet të kryhet depozitimi. Konkretisht, ligjvënësi ka parashikuar 3 kritere që gjykata duhet të mbajë në vëmendje në përcaktimin e shumës së garancisë pasurore: a) nevojat reale të sigurimit; b) rrethanat personale dhe familjare të të pandehurit; c) gjendjen e tij financiare.

     

    13. a) nevojat reale të sigurimit. Ky kriter do të vlerësohet nga gjykata bazuar mbi mundësinë reale të ikjes së personit të dyshuar dhe rrezikshmërinë shoqërore të veprës penale. Sa më e ulët të jetë mundësia reale e ikjes së personit të dyshuar dhe rrezikshmëria shoqërore veprës penale të cilën ai dyshohet se ka kryer, aq më e ulët do të jetë edhe shuma e garancisë pasurore që garanton paraqitjen e tij deri në përfundim të gjykimit. Në caktimin e shumës së garancisë pasurore gjykata duhet të mbajë në vëmendje faktin që kjo shumë, referuar personalitetit dhe rrethanave konkrete të personit, të jetë e tillë që të garantojë se probabiliteti i humbjes së saj nga ana e personit do të shërbejë si një pengesë e mjaftueshme për t’i hequr atij çdo mendim për t’iu shmangur gjykimit (Mus¸uc k. Moldavisë[9], Manguras k. Spanjës[10]). Në vijim, nëse vepra penale për të cilën dyshohet se ka kryer personi është një vepër penale e rëndë dhe pasojat e saj janë të rënda, psh. kanë faturë financiare shumë të lartë, caktimi i një shume të ulët garancie pasurore nuk do mund të garantonte mos largimin e personit, i cili do pranonte të humbte shumën e lënë garanci për t’iu shmangur një dënimi potencial. Për rrjedhojë, në raste të tilla është e përshtatshme caktimi i shumës së garancisë pasurore edhe në proporcion me dëmin e shkaktuar (Kudla k. Polonisë[11]).

     

    14. b) rrethanat personale dhe familjare të të pandehurit. Në këtë kriter ligjvënësi i ka dhënë liri gjykatës që të vlerësojë mundësinë reale të ikjes së personit të dyshuar se ka kryer veprën penale pas depozitimit të garancisë, referuar rrethanave të tij personale e familjare, të cilat janë të ndryshme nga një person tek tjetri. Kështu psh. nëse personi është shtetas i huaj dhe e gjithë familja e tij jeton jashtë, shuma e garancisë që ai duhet të depozitojë për të garantuar se nuk do të largohet deri në përfundim të gjykimit nuk është e njëjtë si në rastin kur personi jeton në një adresë të caktuar brenda vendit. Po kështu, një person që ushtron përgjegjësinë prindërore për fëmijë të mitur nuk paraqet të njëjtën rrezikshmëri ikjeje si një person pa një rrethanë të tillë familjare. Është detyrimi i gjykatës të argumentojë rast pas rasti rrethanat konkrete personale e familjare të personit të marra në konsideratë prej saj.

     

    15. c) gjendjen financiare të personit. Në mënyrë që vendimi i saj të jetë i mundur për t’u zbatuar, në caktimin e shumës së garancisë pasurore duhet të argumentojë shkaqet në të cilat është bazuar për të caktuar shumën konkrete (Georgieva k. Bullgarisë), si dhe duhet të marrë parasysh mjetet financiare të të dyshuarit (Manguras k. Spanjës[12], Neumeister k. Austrisë[13], Iwanczuk k. Polonisë[14]), aftësinë e tij paguese (Toshev k. Bullgarisë[15]), e në raste të caktuara nuk është e paarsyeshme të mbajë në vëmendje edhe masën e humbjes që pëson personi nga depozitimi i garancisë pasurore (Manguras k. Spanjës[16]). Në çdo rast, në caktimin e shumës së garancisë pasurore gjykata duhet të marrë mendimin e palëve, ku sqarimi i rrethanave konkrete nga personi i dyshuar merr rëndësi thelbësore, veçanërisht sa i takon marrjes së informacionit nga gjykata në lidhje me mundësitë e tij financiare dhe rrethanat personale e familjare.

     

    16. Kur pranon kërkesën për garanci pasurore gjykata duhet të caktojë edhe afatin brenda së cilës duhet të depozitohet kjo garanci nga personi i dyshuar apo një person tjetër. Ky afat lidhet si me mundësitë financiare të personit për të gjetur shumën e caktuar nga gjykata për t’u depozituar si garanci pasurore, si dhe me ditët dhe oraret e punës të bankave, në kushtet kur depozitimi i shumës bëhet në çdo rast në llogarinë bankare të gjykatës apo degës së thesarit.

     

    17. Gjithashtu, në pikën 4 të dispozitës përcktohet mundësia e gjykatës që veç garancisë pasurore të caktojë ndaj personit edhe një masë tjetër sigurimi nga ato të përcaktara në shkronjat a), b) dhe c) të nenit 232 të K.Pr.P. Një masë e tillë mund të caktohet nga gjykata për të garantuar që personi të mos largohet deri në përfundim të gjykimit, duke e mbajtur atë në kontroll të vazhdueshëm nëpërmjet masës shtrënguese, mungesa e respektimit të së cilës do të sillte për personin konfiskimin e shumës të vendosur si garanci dhe caktimin e masës së sigurimit arrest në burg sipas paragrafit 6 të nenit 236 të K.Pr.P.

     

    18. Fjalia e dytë e paragrafit 4 të nenit 236 parashikon se personi do të qëndrojë në masën e sigurimit arrest në burg apo arrest në shtëpi deri në depozitimin e garancisë pasurore. Ky parashkim, së bashku me atë të përcaktuar në paragrafin 1 dhe 2 të dispozitës tregojnë edhe mënyrën e vendimmarrjes së gjykatës në caktimin e garancisë pasurore.

     

    19. Në rastin kur gjykata pranon kërkesën për garanci pasurore nga presoni ndaj të cilit është vendosur tashmë një masë sigurimi arrest në burg ose arrest në shtëpi (paragrafi 1 i nenit 236), në vendimmarrjen e saj gjykata do të shprehet për pranimin e kërkesës, duke zëvendësuar në kuptim të nenit 260 të K.Pr.P. masën e sigurimit arrest në burg apo arrest në shtëpi me atë të garancisë pasurore. Në vendim gjykata duhet të saktësojë se lirimi i menjëhershëm i personit si pasojë e zëvendësimit të masës së sigurimit, është i ekzekutueshëm vetëm në momentin e depozitimit të shumës së garancisë pasurore. Kjo do të thotë se deri në vërtetimin e depozitimit të shumës nga personi i dyshuar apo një person tjetër për llogari të tij, i dyshuar do të qëndrojë në masën e sigurimit me të cilën i është hequr liria. Pra, në një farë kuptimi vendimi i gjykatës për zëvendësimin e masës së sigurimit nga arresti në burg apo në shtëpi në garanci pasurore është një vendim me kusht pezullues, pa vërtetimin e të cilit vendimi nuk sjell asnjë pasojë.

     

    20. Në të njëjtën linjë arsyetimi, edhe në rastin kur gjykata është duke shqyrtuar kërkesën e prokurorit për caktimin e një mase sigurimi arrest në burg apo arrest në shtëpi dhe vlerëson se kërkesa e personit për lirimin e tij kundrejt garancisë pasurore është e bazuar (paragrafi 2 i nenit 236), në vendimmarrjen e saj ajo duhet të caktojë masën e sigurimit arrest në burg apo arrest në shtëpi, zëvendësimin e kësaj mase me atë të garancisë pasurore në shumën e vendosur dhe urdhërimin e lirimit të menjëhershëm të personit në momentin e depozitimit të shumës së garancisë pasurore. Nëse gjykata nuk cakton fillimisht si masë sigurimi atë të arrestit me burg ose atë të arrestit në shtëpi, personi nuk mund të qëndrojë më në paraburgim apo në një vend të caktuar.

     

    21. Për të bërë sa më efektive dhe sa më të shpejtë në kohë ekzekutimin e zëvendësimit të masës së sigurimit për heqjen e lirisë me atë të garancisë pasurore, në paragrafin 5 të nenit 236 të K.Pr.P. ligjvënësi ia ka ngarkuar prokurorit detyrën për verifikimin e dokumentacionit përkatës dhe ekzekutimin e vendimit të gjykatës për lirimin e menjëhershëm të personit. Pasi njoftohet për depozitimin e shumës të caktuar si garanci pasurore nga ose në favor të personit të dyshuar, prokurori ka detyrimin që të kryejë menjëherë verifikimin e dokumentacionit përkatës. Në raste të veçanta, siç mund të jetë rasti kur dokumentacioni depozitohet pas përfundimit të orarit zyrtar, prokurori ka maksimalisht 24 orë kohë nga momenti i njoftimit për depozitimin e garancisë për t’u shprehur në lidhje me ekzekutimin e vendimit të gjykatës. Nëse garancia pasurore është depozituar sipas vendimit të gjykatës, prokurori urdhëron lirimin e menjëhershëm të personit. Në të kundërt, kur shuma e depozituar është më e ulët apo dokumentacioni nuk është i saktë, ai urdhëron konfirmimin e masës së sigurimit arrest në burg ose arrest në shtëpi.

     

    22. Pasojat që ligjvënësi ka parashikuar në rastet kur personi nuk respekton kushtet e garancisë pasurore, duke mos u paraqitur në gjykim janë nga njëra anë, konfiskimi i kësaj shume ana gjykata dhe kalimi i saj në favor të shtetit dhe nga ana tjetër, caktimi i masës së sigurimit arrest në burg për personin. Pra, në një farë mënyre ai rikthehet në kushtet e mëparshme të heqjes së lirisë. Në këtë rast ligjvënësi nuk ka parashikuar më mundësinë e kthimit në masën e sigurimit të arrestit në shtëpi, por vetëm atë të arrestit në burg, pasi përsa kohë shkaku për të cilin po kryhet revokimi i garancisë pasurore është se personi është larguar dhe nuk paraqitet në hetim apo gjykim, ai nuk mund të ndodhet në kushtet e kërkuara nga neni 237 i K.Pr.P. për t’u caktuar ndaj tij masa e sigurimit arrest në shtëpi.

     

    [1] Shih Vendimin e GJEDNJ Manguras k. Spanjës, aplikim no.1205004, vendim i datës 28.09.2010, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"itemid":["001-100686"]}, vizita e fundit datë 05.03.2018, para.78.

    [2] Shih Vendimin Neumeister k. Austrisë, aplikim no.1936/53, vendim i datës 27.06.1968, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"itemid":["001-57544"]}, vizita e fundit datë 05.03.2018, para.14

    [3] Shih Vendimin e GJEDNJ Letelier k. Francës, aplikim no.12369/86, vendim i datës 26.06.1991, http://cambodia.ohchr.org/sites/default/files/echrsource/Letellier%20v.%20France%20[26%20Jun%201991]%20[EN].pdf, vizita e fundit datë 05.03.2018, para.46.

    [4] Shih Vendimin e GJEDNJ Mus¸uc k. Moldavisë, aplikim no.42440/06, vendim i datës 06.02.2008, https://www.legal-tools.org/doc/6cd038/pdf/, vizita e fundit datë 05.03.2018, para.42.

    [5] Shih Vendimin e GJEDNJ Aleksandr Makarov k. Rusisë, aplikim no.15217/07, vendim i datës 12.03.2009, http://freecases.eu/Doc/CourtAct/4542424, vizita e fundit datë 04.03.2018, para.139.

    [6] Shih Vendimin e GJEDNJ Piotr Osuch k. Polonisë, aplikim no.30028/06, vendim i datës 3.11.2009, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"documentcollectionid2":["GRANDCHAMBER","CHAMBER"]} vizita e fundit 04.03.2018, para.39.

    [7] Shih Vendimin e GJEDNJ Bojilov k. Bullgarisë, aplikim no.45114/98, vendim i datës 22.12.2004, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"itemid":["001-67901"]}, vizita e fundit datë 04.03.2018, para.60.

    [8] Shih Vendimin e GJEDNJ Skrobol k. Polonisë, aplikim no.44165/98, vendim i datës 13.12.2005, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"itemid":["001-70114"]}, vizita e fundit datë 03.03.2018, para.57.

    [9] ibid, para.41.

    [10] ibid, para.79.

    [11] Shih Vendimin e GJEDNJ Kudla k. Polonisë, aplikim no.30210/96, vendim i datës 26.10.2000, https://hudoc.echr.coe.int/eng-press, vizita e fundit datë 03.03.2018, para.88.

    [12] ibid, para.80.

    [13] ibid, para.14.

    [14] Shih Vendimin e GJEDNJ Iëanczuk k. Polonisë, aplikim no.25196/94, vendim i datës 15.11.2001, http://www.refworld.org/cases,ECHR,3fe6fe164.html, vizita e fundit datë 03.03.2018, para.69.

    [15] Shih Vendimin e GJEDNJ Toshev k. Bullgarisë, aplikim no.56308/00, vendim i datës 10.08.2006, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"itemid":["001-76687"]}, vizita e fundit datë 03.03.2018, paras.69-73.

    [16] ibid, paras.81, 92.

  • Konteksti historik
    23. Garancia pasurore si një ndër llojet e masave shtrënguese është parashikuar në K.Pr.P. që me miratimin e tij me ligjin nr.7905, datë 21.03.1995 “Kodi i Procedurës Penale i Republikës së Shqipërisë”. Megjithatë, në vitin 2002 kjo dispozitë u ndryshua me ligjin nr.8813, datë 13.06.2002 “Për disa shtesa dhe ndryshime në ligjin ligjin nr.7905, datë 21.03.1995 Kodi i Procedurës Penale”. Kjo dispozitë ka ngelur me përmbajtje të njëjtë deri në miratimin e ligjit nr.35/2017.

     

    24. Ndryshimi i sjellë në këtë dispozië me ligjin nr.35/2017 synon ta bëjë më të aplikueshme në praktikë dispozitën, si dhe të përqasë përmbajtjen e saj me praktikën dhe standarded e aplikuara nga GJEDNJ në interpertimin e nenit 5 § 3 të KEDNJ.
  • Legjislacioni ndërkombëtar

    Neni 34/b i K.Pr.P. vjen në përputhje me parashikimet e nenit 5 § 3 të KEDNJ.

• Standarde ndërkombëtare/ Referenca ndërkombëtare/ Shembuj nga praktikat më të mira

  Vendime të Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut 

  Neni 236 i K.Pr.P. ka pasur në vëmendje praktikën gjyqësore të GJEDNJ në lidhje me rastet e aplikimit të kësaj mase sigurimi dhe kriteret që duhet të vlerësohen nga gjykata në zbatimin e saj.

• Materiale legjislative
  Asnjë koment
• Dispozita të lidhura

  Kushtetuta: neni 27 dhe 28, paragrafi 3.

  Konventa Evropiane për Mbrojtjen e të Drejtave të Njeriut dhe Lirive Themelore: nenet 5 dhe 6;

  Nenet 228, 229, 230, 232, 237, 238, 239, 260  të K.Pr.P.

• Akte nënligjore
  Asnjë koment
• Vendime
  Asnjë koment
• Bibliografia
  Asnjë koment
• Arkiva
  Asnjë koment